De 20 beste solospellen die ik in 2020 gespeeld heb

Posted on by
Reply

Vorig jaar heb ik op de laatste dag van het jaar een post geplaatst met 19 cijfers voor 2019. Ik doe na dit vreemde Corona-jaar geen volledige update over alle cijfers, maar wil wel even inzoomen op het aantal keer dat ik een bordspel gespeeld heb. Een mens zou denken dat dat in een sociaal geïsoleerd jaar een duik naar beneden zou genomen hebben, maar niets is minder waar: ik heb in 2020 niet minder dan 834 keer een spel gespeeld, op 263 verschillende dagen, goed voor 177 verschillende spellen waar ik zo’n 880 uur aan besteed heb. Dat is in alle opzichten meer dan 2019.

Hoe kom ik aan die hoge cijfers in een Corona-jaar, als je weet dat ik sinds februari letterlijk 3 keer een spelavond heb gehad met mensen van vlees en bloed buiten mijn gezin? Door online spellen met vrienden op Board Game Arena, door spellen met mijn gezin, en vooral: door solo gaming.

De Automa-kaarten (solo) bij Tapestry

Solospellen spelen is al lang geen “vreemde” hobby meer, maar een fijne manier om in je eentje je tijd te besteden zonder dat je aan een scherm gekluisterd zit. Een solospel is een voor mij een denkpuzzel, waarbij je meestal kaarten trekt om te simuleren wat je “tegenstander” doet, en waarbij jij dan nadenkt hoe je hem/haar een hak kan zetten. Je mag zo lang nadenken als je wil (niemand ergert zich daar aan) en het tevreden gevoel bij een overwinning is altijd heel groot. En bij verlies denk je al direct na hoe je het de volgende keer beter kan doen. Ik kan zonder aarzelen zeggen dat solo gaming mijn 2020 gered heeft.

Ik heb niet alleen spellen gespeeld – ik heb er ook ontwikkeld. Ik mag daar niet veel over zeggen tot ze in de winkel liggen, maar er komen in de loop van 2021 verschillende spellen uit bij Stonemaier Games (in het Nederlands bij 999 Games) waar mijn naam bij de auteurs zal staan – ik ben spelontwikkelaar bij Automa Factory, het bedrijfje dat solomodussen voor spellen maakt. Ik heb ook in eigen naam een solomodus uitgegeven voor het spel Chartered.

Omdat lockdown, sociale isolatie en andere toestanden nog wel een tijdje zullen duren, geef ik jullie graag de 20 beste solospellen mee die ik in 2020 gespeeld heb, met telkens een heel kort woordje uitleg bij. Misschien kan het jou wel inspireren om ook eens zo’n spel in huis te halen.

1. Under Falling Skies

De meeste spellen in mijn lijst zijn spellen voor meerdere personen waar toevallig ook een solovariant van bestaat. Maar 4 spellen uit de lijst kunnen alléén maar solo gespeeld worden, en nog eens 4 zijn eigenlijk op hun best in soloversie. De nummer 1 uit mijn lijst is zo eentje die enkel voor solo bedoeld is. Under Falling Skies is een spelletje waarbij je dobbelstenen gooit en die op strategische plaatsen plaatst (of herrolt) om een stad te beschermen tegen een aanval van aliens. Space Invaders in de vorm van een vreselijk verslavende denkpuzzel van 20-30 minuten. Ab-so-lu-te topper!

2. Maracaibo

De nummer 2 is wel een spel voor meerdere spelers, maar ik heb hem alleen nog maar solo gespeeld en ik vind hem supergoed: Maracaibo. Een hersenkraker van 2 uur, dat wel – met meerdere spelers loopt die speltijd dus alleen maar op. Je vaart rond met een boot in de Caraïben, je levert goederen af, je strijdt voor een natie en je verzamelt goud en roem. Voor het thema moet je hem niet in huis halen, maar de spelmechanieken zijn heerlijk complex en vormen keer op keer een verscheurende puzzel. Van de goede soort.

3. Black Sonata

Weer eentje die enkel solo te spelen is. Ken je Scotland Yard, het spelletje waarbij iemand de spion is en de rest die probeert te pakken? Black Sonata is een soloversie daarvan, maar zó veel beter. Je jaagt in het Shakespeariaanse Londen achter de “Black Lady”, je krijgt clues en je ziet ze af en toe opduiken. Een fijn kat- en muisspelletje met denkpuzzels. Dit spel zit zo ongelofelijk knap in elkaar. Een plezier, elke keer opnieuw. 20-30 minuten.

4. Onirim

Mag het allemaal iets donkerder qua thema? En mogen de tekeningen wat kinderachtig zijn? Onirim is een kaartspelletje waarbij je in je dromen doorheen een labyrinth probeert te komen, en wanhopig op zoek bent naar de juiste deuren, maar ondertussen bestookt wordt door allerlei griezelige nachtmerries. Zoals gezegd: wat duisterder qua thema, maar weer een heerlijke om snel een paar keer na elkaar te spelen. Elk spelletje duurt zo’n 15-20 minuten.

5. Patchwork

Patchwork staat bekend als een spel voor 2 spelers, maar dankzij het Automa-kaartendeck van mijn collega’s van Automa Factory is het ook een superleuke solopuzzel. Je trekt lapjes stof in verschillende vormpjes en probeert zo een lappendekentje te maken met knoopjes. Niet makkelijk, wel leuk. Speelt op een 30-45 minuten.

6. Calico

Zelfde thema, maar volledig andere uitwerking: in Calico verzamel je lapjes stof (zeshoekjes deze keer) waarmee je een dekentje maakt. Door die lapjes in een bepaald patroon te leggen verdien je punten, en je verdient ook punten door knoopjes op je dekentje te naaien. Maar vooral: door schattige katten naar je dekentje te lokken. Simpele regels, maar wat een hersenkraker. 20-30 minuten.

7. The Isle of Cats

En om in het thema te blijven: The Isle Of Cats is de perfecte mix van de vorige 2 spellen: de polyomino-stukjes van Patchwork die je in elkaar moet puzzelen, en het kattenthema van Calico: vul je boot met zoveel mogelijk gekleurde katten, en laat ze zo optimaal mogelijk in elkaar passen. Licht thema, maar best wel stevig qua spel. Hier ben je 1,5 uur zoet mee.

8. Tapestry

Hier zijn héél wat uren in gekropen dit jaar. Tapestry is een stevig spel met een Civilization-thema dat een uitstekende solomodus van Automa Factory heeft. Ik heb meegeholpen aan de ontwikkeling van 2 uitbreidingen en ik heb er dus meer dan 70 potjes van 2 uur per stuk op zitten. Maar ik krijg er niet genoeg van.

9. Marvel Champions: the card game

Marvel Champions is een spel voor Marvel-liefhebbers maar even goed van kaartspellen in het genre van Magic: The Gathering. Je kruipt in de huid van één van de Marvel-helden en je neemt het op tegen een bad guy. Speel je kaarten optimaal om je held uit te bouwen, en bewaar de balans tussen aanvallen en andere dreigingen de wereld uit helpen. Subliem spel waar je makkelijk een uur zoet mee bent. Op zijn best met 1 of 2 spelers.

10. Roll Player

Roll Player is een spel dat je moet gespeeld hebben om het te appreciëren. Het concept klinkt vreemd voor een liefhebber van fantasiespellen: je creëert een fantasiepersonage en… that’s it. Normaal volgt daar nog achter “… en je beleeft er een avontuur mee”, maar dat laatste ontbreekt hier dus. En toch levert het maken van dat karakter aan de hand van het plaatsen van dobbelstenen een boeiend, verslavend spel van 1-1,5 uur op. Hij is op zijn best met de Monsters & Minions-uitbreiding, maar ook in basisversie is hij heel fijn.

11. Vrijdag

Nog een solo-only spel uit de lijst. Een al wat ouder spel, maar ik blijf het spelen. Je bent Vrijdag – de assistent van Robinson Crusoë – en je bouwt je skills uit om grotere en gevaarlijkere beesten op het eiland te bevechten. Als je sterk genoeg bent, neem je het op het einde op tegen piraten. Of je sterft. Een genadeloos maar heerlijk kaartspelletje waar je je 45 minuten in kan verdiepen.

12. Sprawlopolis

En weer een spelletje dat zo ongelofelijk simpel is qua regels, maar zo’n hersenkraker is als je het goed wil doen: in Sprawlopolis bouw je een stad op met niets meer dan 18 kaarten die je zo goed mogelijk moet proberen te plaatsen. Een spelletje dat je overal naar toe kan meenemen en dat je voor $3 zelfs kan kopen om zelf te printen. Fantastisch spel om je hersens 15-20 minuten stevig uit te dagen.

13. Palm Island

Nog zo eentje dat je overal mee naar toe kan nemen omdat het niets meer is dan een setje kaarten: Palm Island is een tropisch eiland in de palm van je hand. Je kan het letterlijk overal spelen, want je hebt geen tafel nodig. Origineel mechanisme, goed voor een half uurtje spelplezier.

14. Rolling Realms

Een corona-spel! Rolling Realms is een spelletje dat door Jamey Stegmaier (bekend spelauteur) gemaakt is naar aanleiding van de corona-lockdown. Hij wilde een spelletje dat iedereen kon printen en via de webcam met elkaar kon spelen. Aantal spelers? 1 tot … – er staat niet echt een limiet op. Je kan het gratis printen via de website van Stonemaier, maar volgend jaar komt er ook een gedrukte versie van uit, waar een fijne, nieuwe solo-ervaring inbegrepen is waar ik jammer genoeg nog niets over kwijt mag. 🙂

15. Scythe

Scythe is al de nodige jaren oud, maar het blijft een indrukwekkende verschijning op tafel. Een grote kaart van een fictieve versie van Oost-Europa in het interbellum, waarbij je de meeste glorie probeert te verzamelen met grondstoffen, opdrachten en gevechten. Automa Factory zorgde voor een goede maar wel complexe solomodus. Bibi heeft dit jaar voor een Nederlandse vertaling van die solomodus gezorgd. Voor gevorderde liefhebbers.

16. The 7th Continent

The 7th Continent is er eentje voor liefhebbers van ontdekkingsspelletjes. Er is het terreinverkenningselement dat je kent van in spellen als Age of Empire en Civilization, en er is het zoek-vind-denk-combineer-principe om puzzels op te lossen, zoals in spellen als Monkey Island. Het spel bestaat uit een duizendtal kaarten, die je stap voor stap (en uiteraard niet allemaal tegelijk) ontdekt en naast elkaar legt, en zo vorm je geleidelijk aan de landkaart. Een spel duurt makkelijk 20 uur of meer, maar er is gelukkig een heel goed “save”-mechanisme, waardoor je het op elk moment kan opbergen in een mum van tijd, en later vliegensvlug weer vertrokken bent.

18. Everdell

Everdell is een van mijn topfavorieten aller tijden. Een prachtig bos met beestjes, waarin je een stad uitbouwt met kaarten. Je stad geeft je geleidelijk aan meer mogelijkheden, en je krijgt ook steeds meer en meer “workers” om er op uit te sturen. Een spel waar je in het begin nauwelijks mogelijkheden hebt en op het einde mogelijkheden zat. Ik vind hem een topper, maar hij staat wat lager op deze lijst omdat de solomodus iets minder sterk is. Maar toch nog altijd goed.

19. Rovers van de Noordzee

Verzamel geld, bouw je bemanning op, ga op zeereis en plunder dorpen. Om vervolgens een sterkere bemanning op te bouwen en grotere dorpen te plunderen. Dat is Rovers van de Noordzee – een spel waarin jij vikingen bestuurt die met plezier sterven in de strijd om hun plaatsje in het walhalla te verdienen. Knap spel, en de Helden uit het Noorden-uitbreiding biedt er ook een knappe solomodus bij. 45 minuten.

20. Pendulum

De lijst wordt afgesloten met een wat controversiëler spel. In Pendulum draait alles om tijd. Worker placement, maar dan wel met een zandloper. Veel spelliefhebbers (waaronder mezelf) lopen gillend weg als ze “zandloper” zien, omdat je dan niet te lang kan nadenken, maar bij dit spel vind ik het wel geslaagd. De acties zijn simpel genoeg om snel te kunnen beslissen, en de zandlopers zijn traag genoeg om voldoende lang na te denken. De solomodus vind ik hier heel geslaagd – je neemt het in je eentje op tegen de zandlopers en maar liefst 2 artificiële tegenstanders.

~~~

Zo, dat was mijn lijst. Nog een paar eervolle vermeldingen om af te sluiten: alle escape room-spellen (die natuurlijk het leukste zijn met 2 of meer) zijn uitstekend solo te spelen (waarvan Unlock! hier thuis de favoriet is) en ook detectivespellen zoals Chronicles of Crime zijn het leukste met 2 of meer, maar spelen ook uitstekend solo. En de laatste vermelding buiten categorie is Chartered, omdat ik daar zelf de solomodus heb gemaakt.

Veel speelplezier in 2021!

19 cijfers voor 2019

Posted on by
Reply

Gelukkig nieuwjaar. 2020 biedt 366 dagen om de goede voornemens te vervullen die je vandaag luidop uitspreekt.

Ik ben alvast zeer tevreden van mijn 2019. Ik heb aan mijn gezondheid gewerkt en ik heb genoten van mijn vrije tijd. Vermagerd, veel bewogen en honderden keren een gezelschapsspel gespeeld.

Mijn afgelopen jaar in 19 cijfers:

Sport en beweging

Ik ben 2019 begonnen met het voornemen om minder te eten en meer te bewegen en ben daar goed in geslaagd.

  • 359 – aantal uur dat ik actief bewogen heb (een uur per dag, dus)
  • 2.774 – aantal gewandelde kilometers (7,6 per dag)
  • 9.176 – aantal Pokémon dat ik tijdens die wandelingen gevangen heb (sinds augustus)
  • 3.233.990 – aantal stappen dat ik gezet heb (8.860 per dag)
  • 1.129 – aantal liter water dat ik gedronken heb (zo’n 3 liter per dag)
  • 1.091.715 – aantal kilocalorieën dat ik verbrand heb (285.065 tijdens activiteit en 806.650 in rust)
  • 19 – aantal kilo dat ik kwijt ben
  • onbekend – het aantal potten Nutella dat ik ondanks mijn betere voedingspatroon toch leeggevreten heb – mijn zwakte, weet u. En eerlijk gezegd, ik wil het aantal niet kennen.

Bordspellen (en Switch-games)

Bordspellen zijn en blijven mijn grote hobby en het aantal spellen dat ik gespeeld heb en de tijd die ik er aan besteed heb zijn verdubbeld tov. 2018. Goed bestede tijd, vind ik.

  • 662 – aantal keren dat ik een spel gespeeld heb
  • 167 – aantal verschillende spellen dat ik gespeeld heb
  • 10 – de H-index: ik heb 10 spellen 10 keer of meer gespeeld
  • 215 – aantal dagen waarop ik een of meerdere spellen gespeeld heb
  • 498 – aantal uur dat ik aan dat spelen besteed heb
  • 86 – aantal verschillende mensen waarmee ik een spel gespeeld heb
  • 250 – aantal uur op de Switch, sinds die in september in huis gekomen is – luie uren 🙂

Andere vrijetijdsbesteding

  • 7 – aantal boeken dat ik ‘s avonds aan mijn kinderen voorgelezen heb, waaronder de eerste 4 Harry Potters. De vijfde is in progress.
  • 1 – verhoging van het aantal brillen dat ik draag (om bv. die boeken te lezen)
  • 3 – aantal streamingservices waarop ik een abonnement heb (Netflix, Apple TV+ en Telenet Play) – dat aantal moet omlaag naar 2 of 1
  • 2 – aantal tv-programma’s dat ik bekeken heb – De Mol en De Ideale Wereld – de rest is mij ontgaan en ik heb niet het gevoel dat ik iets gemist heb
  • 44 – het aantal filmpjes van Koterij.be dat ik dit jaar bekeken heb. Allemaal, dus. Als u het beste YouTube-kanaal van België nog niet kent, dan hebt u meteen een voornemen voor 2020.

1,3 cm – 389 gram

Posted on by
Reply

Morgen ben ik secretaris van een stembus. Vandaag ben ik secretaris van mijn brievenbus.

Zoals ik dat al 13 jaar bij elke verkiezing doe, heb ik ook deze keer weer mijn brievenbus de afgelopen weken in de gaten te houden om te zien welke gein en ongein er in gedropt werd. Zoals gebruikelijk is bij dit soort verkiezingen stak er een stuk minder in dan bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar wel ongeveer evenveel als bij de vorige “grote” verkiezingen van mei 2014.

Het volledige lijstje sinds 2006:

Vooral de verminderde dikte van het stapeltje valt op. Maar het gewicht blijft min of meer hetzelfde. Er is dan ook een duidelijke verschuiving van compacte boekjes naar meer krantjes. Het aantal drukwerken (21) ligt trouwens gevoelig lager dan 5 jaar geleden (31).

Opvallende afwezige in mijn brievenbus: Groen. Akkoord, drukwerk is nu niet bepaald klimaatneutraal, maar ik ben toch verwonderd dat er niet één samenvattend krantje gedropt werd.

Open VLD is vaak de partij die met het meeste en het meeste soorten drukwerken in mijn bus belandt, en dat is deze keer niet anders, hoewel ze de “eerste plaats” delen met N-VA, die traditioneel ook altijd goed vertegenwoordigd is in de brievenbus. 5 jaar geleden stond sp.a ook hoog in het lijstje met 7 stuks maar deze keer houden ze het op een zeer bescheiden 2 stuks. De rest is vergelijkbaar met vorige verkiezingen.

Laten we maar snel even het overzicht per partij maken, van veel naar weinig:

  • Open VLD: 6 stuks: 2 brieven (met postzegels, zie ook hieronder), 1 persoonlijk pamflet, 2 algemene krantjes en 1 regionaal krantje
  • N-VA: 6 stuks: 2 algemene krantjes, 1 streekkrantje en 3 pamfletjes van lokale kandidaten
  • CD&V: 3 stuks: 1 algemeen krantje en 1 krantje + 1 kaartje van de lokale stemmentrekkers
  • Vlaams Belang: 3 stuks: 1 kaartje van de lokale lijsttrekker en 2 krantjes.
  • sp.a: 2 stuks: 1 algemeen krantje en 1 kaartje van een lokale stemmentrekker
  • PVDA: 1 stuk: 1 algemene flyer
  • Groen: 0 stuks

De prijs voor de meest originele envelop in de brievenbus gaat naar Open VLD. Die zijn heel duurzaam geweest in het uitzoeken van oude postzegels:

Voilà. Het stemmen van de boekjes als voorbereiding op morgen – dan mag ik stemmen gaan tellen. En kiezers.

1,9 cm – 497 gram

Posted on by
Reply

Het feest der democratie. Hoera, hoera. U mag vandaag uw nieuwe gemeentebestuur bijeen gaan stemmen. Oh ja, en ook nog de provincie. Alsof dat er toe doet.

Tijd voor de traditionele statistieken: wat is er deze keer weer in mijn bus gedropt door de lokale partijen? Een compacter pakketje dan bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen!

Vergelijk even mee met de vorige “metingen”:

Ondanks wat velen aanvoelen (“Het is precies wel wreed veel dit jaar”) zitten we qua hoeveelheid drukwerk in een dalende trend. Zeker als je gemeenteraadsverkiezingen met gemeenteraadsverkiezingen vergelijkt, dan is het stapeltje maar half zo hoog als 6 jaar geleden, en een stuk minder zwaar. En toen was het al lichter en kleiner dan 6 jaar ervoor.

Let wel, het aantal stuks in mijn bus (36) ligt maar ééntje lager dan 6 jaar geleden. Dat wil zeggen dat de folders dus vooral dunner en lichter geworden zijn.

Update: bij nazicht van mijn brievenbus bleek dat er één CD&V-kandidaat vandààg nog een foldertje gebust heeft. Vrij zinloos, als je het me vraagt, maar dat brengt het totaal dus – net als 6 jaar geleden – op 37.

Natuurlijk verschillen deze cijfers enorm van gemeente tot gemeente, zelfs van deelgemeente tot deelgemeente.

De partijen die momenteel in de besturende coalitie zitten, doen duidelijk het hardst hun best om ook aan de macht te blijven: de hoeveelheid drukwerk van CD&V spant de kroon (13 stuks), op enige afstand gevolgd door sp.a, dat deze keer in kartel met Groen naar de kiezer trekt (8 stuks). N-VA volgt met 7 stuks, Open vld met 6 stuks, en Vlaams Belang blijft wat achter met 3 stuks.

Partijen blijven heel fel aan papieren communicatie vasthouden als het over de hengelen naar de stem van de kiezer gaat: hier en daar is er een e-mail in mijn mailbox beland, maar dat aantal is verwaarloosbaar en kan niet compenseren voor het verminderde drukwerk.

De provincieraadsverkiezingen zijn een marginaal fenomeen: van de 36 stuks die in mijn bus beland zijn, gingen er slechts 5 over de provincie. N-VA en Vlaams Belang hebben zelfs niet de moeite gedaan om ook maar iets over de provincieraadsverkiezingen in mijn bus te droppen.

Nog een overzicht per partij:

  • CD&V (de grootste partij op dit moment, levert de burgemeester): 13 stuks, waarvan 5 folders, 6 kaartjes en 2 krantjes. 10 gingen over de gemeente, 2 over de provincie.
  • sp.a/Groen (sp.a bestuurt momenteel mee als kleine partij, Groen zit momenteel in de oppositie): 8 stuks, waarvan 4 folders, 2 kaartjes en 2 brieven. 6 stuks over de gemeente, 2 over de provincie.
  • N-VA (momenteel oppositie): 7 stuks, allemaal over de gemeente. 3 folders, 1 kaartje, 2 brieven en 1 krantje.
  • Open vld (momenteel oppositie): 6 stuks, waarvan 4 folders, 1 kaartje en 1 krantje. 1 folder ging over de provincie.
  • Vlaams Belang (momenteel oppositie): 3 stuks, waarvan 1 brief en 1 krantje die over de lokale politiek gingen, en 1 kaartje dat gewoon nationaal verspreid wordt. Niets over de provincie.

Bon. En nu op weg naar de sporthal. Volksraadpleging!

100 tips voor iOS 10 (en lager)

Posted on by
Reply

De Apple-toestellen staan bekend voor hun gebruiksvriendelijkheid. En hoewel dat de laatste tijd niet meer altijd even hard het geval is – we moeten daar eerlijk in zijn – kunnen de meeste mensen wel direct aan de slag met een iPhone of een iPad, en vinden ze wat ze nodig hebben om er de dagelijkse handelingen mee te doen.

Maar er zijn zo ongelofelijk veel handigheidjes aan een iOS-toestel die op het eerste zicht niet altijd even duidelijk zijn. Ik zie dat vaak als ik met vrienden of collega’s meekijk over de schouder, en hen op een omslachtige wijze iets zie doen wat eigenlijk veel simpeler kan. Maar vaak komt het er op neer “dat je het wel moet weten”. Ik geef die mensen goedbedoeld tips, en ze zijn mij daar altijd heel dankbaar voor. En dan krijg ik soms de opmerking: “je zou dat eens allemaal op een rijtje moeten zetten, die tips”.

Wel, dat is exact wat ik een tijdje geleden gedaan heb voor mijn collega’s. Tijdens een interne middagsessie op het werk heb ik een 100-tal tips en tricks voor iOS 10 (en lager) getoond. En het achteraf nog eens in een presentatie gezet.

En omdat die tips niet alleen nuttig zijn voor mijn collega’s, maar ook voor alle andere geïnteresseerden, gooi ik de presentatie Creative Commons-gewijs op het internet. Alstublieft, u mag hem downloaden en lezen. Hopelijk haal je er veel nuttige info uit!

iOS tips & tricks

Waarom Apple maandag wél een iWatch aankondigde

Posted on by
Reply

Ik ben na de WWDC-keynote (een feest vol Apple-aankondigingen) van afgelopen maandag nog eens in mijn pen gekropen, maar ik heb mijn artikel ingestuurd als gastbijdrage voor de uitstekende website Apple Nieuws Vlaanderen.

Het artikel staat daar dus gepubliceerd. Allen daarheen!

Met statistieken kan je alle kanten uit

Posted on by
Reply

Feit 1: De stiptheid van de treinen was vandaag subliem! We waren zelfs iets te vroég in Leuven.

Feit 2: Het aantal reizigers was op deze brugdag minimaal. Ik had zowat een hele treinwagon voor mij alleen.

Ergo: De vertragingen bij de NMBS zijn àllemaal de schuld van de reizigers!

(en zo werken statistieken dus…)

2,1 cm – 398 gram

Posted on by
1

Zoals ik dat voor de laatste vier verkiezingen gedaan had, heb ik ook nu weer keurig bijgehouden wat er sinds het einde van de sperperiode allemaal in mijn brievenbus gevallen is van verkiezingsdrukwerk. Het is leuk om te kijken welke partijen er veel investeren in de brievenbus en welke weinig. Maar ook om te zien hoe gemeenteraadsverkiezingen duidelijk meer papier in de bus laten belanden dan federale, Vlaamse en Europese verkiezingen.

Die laatste drie soorten verkiezingen vallen deze keer wel samen, en dat is ook te zien aan de hoeveelheid drukwerk. Het stapeltje is deze keer 2,1 cm hoog en weegt 398 gram. Dat is aanzienlijk meer dan bij de verkiezingen van 2009 en 2010, maar een stuk minder dan bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 en 2012.

2,1 cm - 398 gram

De vergelijking met de vorige “metingen”:

Zoals altijd kijk ik ook naar de verdeling van de flyers over de partijen heen. Traditioneel zijn SP-A en CD&V hier de koplopers, maar hoewel ze ook goed hun best gedaan hebben, spant Open VLD deze keer de kroon met 8 stuks. Al moet ik er bij zeggen dat er 2 dubbels tussen zitten, net als bij SP-A met zijn 7 stuks (waarvan 2 dubbels). De kampioen van de unieke flyers is dus eigenlijk N-VA, met 7 stuks. CD&V volgt met 5 stuks. Groen, PVDA+ en Vlaams Belang houden het ecologisch of budgettair met respectievelijk 1, 1 en 2 stuks. Ik heb in ieder geval het gevoel voldoende geïnformeerd te zijn, zeker als ik de partijwebsites er bij neem.

Het overzicht per partij (in volgorde van aantal):

  • Open VLD: 8 stuks: 2 brieven van de lijsttrekkers (1 voor mij, 1 voor mijn vrouw), 1 krantje van een Dendermondse kandidaat, 2 keer (dezelfde) flyer van diezelfde Dendermondse kandidaat, 3 kaartjes van de Vlaamse en federale lijsttrekkers
  • SP-A: 7 stuks: 1 uitgebreide brochure met de voorstelling van alle kandidaten, 1 brochure met de streekgenoten, 2 keer (dezelfde) brief aan de inwoners van de stad (van een kandidate), 2 keer (dezelfde!) brochure uit naam van het plaatselijk kopstuk, 1 kaartje van een Vlaamse kandidaat
  • N-VA: 7 stuks: 1 brochure met de korte voorstelling van het programma, 1 flyer met de voorstelling van de lijsttrekkers, 1 brief op naam van mijn vrouw van een streekgenote, 1 brief op naam van mijn vrouw van een lijsttrekker, 3 kaartjes van plaatselijke politici
  • CD&V: 5 stuks: 1 open brief van een regionale kandidaat, 1 krantje met de Oost-Vlaamse kandidaten, 2 boekjes van de Dendermondse kandidaten, 1 kaartje van de Dendermondse kandidaten
  • Vlaams Belang: 2 stuks: 1 Oost-Vlaamse folder, 1 regionale folder
  • Groen: 1 stuk: 1 krantje waarin alle kandidaten en het programma voorgesteld worden
  • PVDA+: 1 stuk: 1 flyer met een korte voorstelling van het programma

31 stuks in totaal. Een goed geïnformeerde kiezer stapt morgen het feest der democratie tegemoet!

CoderDojo

Posted on by
1
Computers

Onderstaand artikel heb ik geschreven voor de Leuvense stadsblog Leven In Leuven. Het is daar verschenen via deze link. Ik herhaal het artikel hier nog ‘ns, met een gewijzigde laatste paragraaf. In plaats van naar Leuven te verwijzen, doe ik op mijn eigen blog graag een oproep voor Dendermondse coaches.

Ik schrijf deze tekst terwijl ik op de trein zit. Mijn computer staat op mijn schoot, en is via mijn smartphone verbonden met internet. Tegenover mij zit iemand via zijn telefoon op te zoeken of zijn trein nog op tijd rijdt, en naast mij leest een man de krant op zijn tablet. De treinbegeleider komt langs en controleert de geldigheid van mijn abonnement via haar zakcomputer, waarmee ze daarnet een ticket geprint heeft voor een reiziger. Ondertussen geeft de lichtkrant in de trein aan in welk station we zometeen stoppen.

We kunnen ons amper nog voorstellen hoe het leven er uit zou zien zonder al die computers, en de komende jaren en decennia zal technologie alleen maar een belangrijker plaats innemen in ons leven. En voor onze kinderen zal het de normaalste zaak van de wereld zijn dat dagelijkse gebruiksvoorwerpen programmeerbaar zijn.

De Handige Harry’s van morgen zullen programmeurs zijn. Wie kan programmeren, zal al die technologie naar zijn hand kunnen zetten, en er wonderlijke dingen mee doen. En net daarom is het belangrijk dat we onze kinderen zo vroeg mogelijk laten proeven van die technologie. Dat we hen zín geven om te programmeren, om elektronische schakelingen te bouwen of om gewoon wat te experimenteren met technologie.

Daarom ben ik op dit moment op weg naar Flanders DC in Leuven, voor mijn tweede sessie als CoderDojo coach. CoderDojo is een van de vele mooie initiatieven die de afgelopen jaren ontstaan zijn met als enige doel om kinderen kennis te laten maken en “fun” te laten beleven met programmeren en technologie. Tijdens zo’n CoderDojo sessie (her en der in Vlaanderen) brengen we 30 kinderen tussen 7 en 14 jaar bij elkaar, en laten we hen vooral experimenteren. Geen saaie lessen of een ellenlange uitleg – gewoon doén: programmeren, elektronische schakelingen bouwen en websites maken, en onderweg vallen, opstaan en bijleren. In dezelfde ruimte lopen de CoderDojo coaches rond – volwassenen die bijspringen waar nodig om een while-lus uit de knoop te halen, een weerstand op de juiste plaats in een circuit te plaatsen of een stukje website te helpen layouten.

Sfeerbeeld van de Leuvense dojo

Sfeerbeeld van de Leuvense dojo

Het resultaat is verbluffend. Op het einde van zo’n sessie van 3 uur mogen de kinderen die dat willen, laten zien wat ze gemaakt hebben. En dan ben je als coach verbaasd over hoe snel ze de nieuwe technieken en denkwijzes overnemen, en hoe creatief ze kunnen zijn in wat ze maken. We kunnen als volwassene vaak nog wat opsteken van de efficiëntie waarmee zo’n 8-jarige een probleem oplost in een programma of schakeling.

Kinderen moeten op zo’n sessie vooral kennis maken met de concepten van programmeren, en niet zozeer met 100-en-1 programmeertalen. Daarom wordt er gewerkt met didactische platformen en tools. Leren programmeren doen ze in de heel visuele maar straffe Scratch-omgeving. Experimenteren met websites kunnen ze rechttoe rechtaan dankzij tools als CodePen. En voor de elektronische schakelingen wordt er gewerkt met Arduino, een open source elektronica platform.

Het toonmoment is een heerlijke afsluiter van de sessie. Zowel voor de kinderen, als voor de coaches. Want zo’n CoderDojo is volledig gratis en draait alleen maar op vrijwilligers. De drijfveer voor de coaches is om kinderen te zien groeien en mooie dingen te zien maken. En regelrechte programmeertalenten te zien ontluiken.

Vrijwillige coaches. Dat is wat we nodig hebben om zo’n dojo draaiend te houden. En om nieuwe dojo’s op te richten. Er zijn plannen om ook in Dendermonde een dojo op te richten, maar daarvoor moeten we nog wat volk bijeen sprokkelen. De drempel is bijzonder laag: je hoeft als coach niet eens een grondige voorkennis te hebben. Heb je dus zin om mee te coachen, en heb je wat affiniteit met technologie, contacteer me dan gerust, en dan spreken we verder af.

Gewoon doen!

Continue reading →

Blogstokje

Posted on by
1

Goh, ik waan mij direct in 2007 of zo. Ik heb nog eens een blogstokje toegeworpen gekregen. 🙂

En wel van yab. Met de volgende 11 vragen:

  1. Welk boek kan je blijven herlezen?
    Okee, met het risico om al direct heel soft over te komen: de Harry Potter boeken. Er zijn veel boeken die ik goed vind, en ik heb er ook een aantal die ik al een aantal keer herlezen heb, maar ik grijp erg vaak terug naar de boeken van Harry Potter, gewoon omdat ze zo toegankelijk en vlot verteerbaar zijn.
    Een nipte tweede plaats gaat naar In De Ban Van De Ring.
  2. Is er een gebeurtenis uit je jeugd die een onuitwisbare indruk heeft achter gelaten?
    Goh. Moeilijke vraag. Aan de ene kant: neen, er is niet één bijzondere gebeurtenis die ik er tussenuit kan halen.
    Aan de andere kant: zowat alles. Ik heb een heel vervelend geheugen, vind ik zelf. Mijn langetermijngeheugen vergeet niet veel. Dat is handig en bloedergerlijk tegelijkertijd. Want dat wil zeggen dat ik mij heel veel leuke dingen herinner, maar dat ik ook heel wat nare, schaamtevolle en ongemakkelijke herinneringen blijf onthouden. En ik kan dus eender waar door een associatie, door iets te zien, 20 jaar terug in de tijd gekatapulteerd worden, naar een nare herinnering. Of ik kan een persoon na lange tijd weer zien, en metéén terugdenken aan iets gênants wat ik die persoon ooit gezegd heb. Ook al is die persoon dat vast al lang vergeten. En dus schaam ik mij op dat moment te pletter en voel ik me helemaal ongemakkelijk, terwijl de andere zich van geen kwaad bewust is. Heel lastig is dat.
  3. Wat is je favoriete YouTube kanaal?
    Dat varieert. Momenteel kan ik me wel amuseren met Birdbox Studio.
  4. Koken of op restaurant gaan?
    Moeilijke keuze – ik vind het allebei heel fijn. Maar toch een lichte voorkeur voor zelf koken. Als ik de afwas niet meereken. 🙂
  5. Smartphone of tablet?
    Da’s geen moeilijke: absoluut smartphone. Ik heb ondertussen 2 jaar een tablet, en ik vind het nog altijd niet evident om die een plekje te geven tussen mijn smartphone en mijn laptop. Ofwel ben ik onderweg en gebruik ik mijn foon, ofwel ben ik thuis en gebruik ik mijn laptop. De tablet valt daar wat onbeslist tussenin.
  6. Wat was je favoriete vak in het middelbaar?
    Biologie.
  7. Wat vind jij belangrijk in het leven? (Antwoord met iets anders dan gelukkig zijn.)
    Okee, dan antwoord ik met een ander huizenhoog cliché: een goede gezondheid. Mensen wensen elkaar dat rond nieuwjaar heel gemakkelijk toe, maar ik meen het de laatste jaren echt ongelofelijk hard. Gewoon omdat ik in mijn omgeving te veel mensen allerlei vreemde en hardnekkige kwaaltjes heb zien ontwikkelen. En omdat ik ergere dingen heb gezien dan “kwaaltjes”. Als je gezond bent, en je naasten zijn gezond, dan heb je eigenlijk ongeveer alles wat je nodig hebt. De rest is relatief. Echt.
  8. Carrière of gezin?
    Gezin!
  9. Naar welk land gaat je volgende reis, waarom heb je dit land gekozen?
    En het meest teleurstellende antwoord is……… Nederland! 🙂
    Noch Eveline noch ikzelf zijn grote reizigers. Dus voor ons moet een vakantie simpel en relax zijn. Als het niet thuis is, is het al vakantie voor ons. Dus we gaan heel vaak binnen België op vakantie, maar nu hebben we toevallig een reisje naar Nederland op de planning staan. Gezellig land hoor.
  10. Heb je een bijzonder talent?
    Dit is misschien nog de moeilijkste vraag van allemaal. Een lastige. Want om deze te beantwoorden moet je eerlijk en open kunnen zijn over jezelf, en tegelijk het evenwicht bewaren tussen jezelf bewieroken en jezelf wegcijferen, wat wellicht op valse bescheidenheid wijst.
    Ik denk trouwens dat de vraagstelster zelf heel geïnteresseerd is in de antwoorden op deze vraag, want ik weet dat zij op dit vlak wat met hetzelfde worstelt als ikzelf. 🙂
    Het punt is: ik kan niet voor de vuist weg een talent op tafel leggen dat ik uitgesproken bezit. Maar ik weet wel van mezelf dat ik in heel wat zaken goed ben: ik ben snel van begrip en heb een scherp inzicht, ik kan vrij goed schrijven, ik kan best wel creatief uit de hoek komen, ik weet het een en ander af van fotografie en digitaal design, ik heb een straf geheugen (zie vraag 2), ik ben goed in nutteloze weetjes, ik heb een goed muzikaal gehoor, ik ben een goede programmeur, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben van vele markten thuis, maar is er één van die vaardigheden waar ik echt mega in uitblink? Ik vind persoonlijk van niet. En dat is soms best wel frustrerend om te beseffen. Dat ik niet één uitzonderlijk talent heb.
    Maar aan de andere kant besef ik dan weer dat het best wel een talent is om van zo veel markten tegelijk thuis te zijn. En dat daar mijn werkelijke talent wellicht zit.
  11. Schrijf een haiku om dit lijstje af te sluiten.
    Japanse dichtvorm
    waar hersens van knetteren
    Geen talent van mij

De verdoken twaalfde vraag is om 11 nieuwe vragen te verzinnen, en aan 11 andere bloggers door te geven. Ik ga eerlijk zijn: dat doorgeven ben ik niet dol op, zeker niet anno 2013, waar de blogfrequentie van de meeste mensen die ik volg toch niet meer echt hoog ligt. Dus: 11 vragen, en pakke het stokje wie het pakken wil!

  1. Wat wou je worden toen je klein was?
  2. Trein of auto?
  3. Wat zou je doen als je de Lotto zou winnen?
  4. Zomer of winter?
  5. Ruimtereizen. Zou het iets voor jou zijn?
  6. Waarvoor wil je herinnerd worden?
  7. Aan welk speelgoed uit je kindertijd heb je fantastische herinneringen?
  8. De wijde wereld of het warme nest?
  9. Een bar, een koffie, een gesprekspartner. Gelijk wie. Wie?
  10. Welke nieuwsbronnen volg je?
  11. Welk muzieknummer heeft een speciale betekenis voor jou?

Leg uw diepste zieleroerselen bloot… vanaf NU!

Talk to the hand

Posted on by
1

Dít haalt het kind in mij helemaal naar boven.

Telefoontje spelen met de handen. Hoe ONGELOFELIJK GEWELDIG is dit wel niet?

Ik wil dit! En ik wil dat het het hele jaar door winter is!