Kijk, mijn twee favoriete meisjes, samen op één foto. Lore en Eveline, een goeie twee maand geleden.
Mijn Lientje is de beste mama die onze kindjes zich kunnen wensen, en het beste vrouwtje dat ik mij kan dromen. En dat heb ik haar exact vijf jaar geleden duidelijk gezegd, voor een hele kathedraal familie en vrienden.
Lientje, een gelukkige houten trouwverjaardag toegewenst. En we gaan er nog vele vele jaren aanbreien!
Dit is het meisje dat ik op een Leuvens feestje begin 2001 leerde kennen.
Dit is het meisje waarmee ik een jaar later hand in hand aan een lange reis tesamen begonnen ben.
Dit is het meisje waar ik op 20 augustus 2005 “Ja!” tegen gezegd heb.
Dit is de mama van mijn zoon, en de kwieke drager van mijn tweede kindje.
Dit is mijn vrouw, waar ik elke dag “Ja!” tegen wil zeggen, waar ik vandaag vier jaar mee getrouwd ben, waar ik mijn kindjes mee wil opvoeden, en waarmee ik altijd verder op pad mee wil gaan, verkennend met elkaar.
20 augustus 2009. Misschien wel de eerste 20 augustus sinds het begin van de metingen waarop het niet regent. Een bijzonder zwangere 20 augustus, met een zeer moeizame en pijnlijke bolle buik. Een mooie 20 augustus, gewoon omdat het vandaag 20 augustus is.
Gelukkige trouwverjaardag, bolleke.
(PS: En ook een gelukkige vierde trouwverjaardag aan Lien en Peter!)
Update: Okee, het heeft geregend. Dat is dus het zesde jaar op rij dat het regent op 20 augustus. En zelfs al had het niet geregend; 35 graden is nu ook niet direct het weer waarvan ik droom voor mijn trouwdag…
Een intiem voedingsmomentje tussen moeder en zoon.
Momenteel zie je ongeveer elke dag in de krant een reclame voor cultuurweb.be, met een “fotomix” van twee BV’s.
Geïnspireerd door die fotomixen in de kranten heb ik me effe gewaagd aan een fotomix van Eveline en mezelve, en dit is het resultaat:
(klik voor vergroting)
Kwestie van toch te weten hoe ons kindje er gaat uit zien eh…
Sinds we verhuisd zijn, hebben we een tuintje. Een verademing wordt dat deze zomer, wanneer het gras volgroeid is, het onkruid gewied is, en onze parasol opgesteld is.
Voorlopig is de tuin nog werk in uitvoering, en is er nog te veel werk in huis om te genieten van een heerlijk avondje tuin-met-boekje-in-de-zon.
Wat we wel al kunnen doen is ons droogrekje met de was in de tuin zetten. Met zo’n weer droogt dat geweldig lekker.
En zo hadden Eveline en ik dit weekend een was-afhaal-en-plooi-momentje samen op ons terrasje. Waarbij het me opviel dat we veel, maar dan ook véél meer spinnetjes, vliegjes en beestjes hebben dan in Heverlee. ‘t Zal wel, we komen van een appartement.
En kijk, daar komt dan een verschil in perceptie bovendrijven. Als Eveline een klein spinnetje aan ons wasrek ziet bungelen, denkt ze: oei, opletten met beestjes in de was, voldoende ons wasrek proper houden. Op datzelfde moment zei ik echter hardop “Hmmmm, macrolens!”
Wat doe je dan als vrouw? Nen keer goed met uw ogen draaien zeker? 🙂
Wees gerust, die nieuwe aankoop komt er nog lang niet hoor, ik heb net een nieuwe lens. Maar Eveline kreeg door de situatie wel goesting om eens een gastberichtje te posten op dit blog.
Doen, Eveline!
