De vloer in ons nieuwe huisje ligt er! 75 vierkante meters stof, vuil, beton en vooral buizen-buizen-buizen zijn na drieënhalf dagen vloeren bedekt met een goeie laag chape en 370 tegels. Welgeteld 5 (!) tegels hebben we over van wat we besteld hadden, da’s niet eens een volledig pak.
En het resultaat mag er echt wel wezen. We hebben een mooie, rechte, en vooral heel lichte vloer. Ons huisje is in één klap veranderd van een werf in een huis; ongelofelijk wat een verschil zo’n vloer maakt.
Foto’s volgen volgende week -beloofd!
Zo een kleine vier dagen in en rond je huisje staan werken, en vooral heel veel op straat staan zand van de vrachtwagen scheppen en mortel maken en gerief aandragen, zorgt voor een aparte kennismaking met je nieuwe buurt. Je komt heel wat mensen tegen waar je vriendelijk goeiedag tegen knikt, je slaat zelfs al eens een praatje, maar vooral: je begint patronen te zien in de dag.
Van dinsdag tot en met vrijdag heb ik er gestaan, op straat voor ons huisje. En op al die dagen zag ik de buurvrouw op hetzelfde moment de kleindochter naar school brengen, zag ik de overburen op hetzelfde uur de luiken openen, zag ik dezelfde mensen die dagelijks hun hond uitlaten langs ons huis, zag ik dezelfde fietsers op weg naar het station, zag ik dezelfde kinderen die met de fiets terugkwamen van de school, en zag ik op hetzelfde moment mensen uit de buurt thuiskomen van hun werk. Echte duidelijke, dagelijkse patronen. En daar is niets mis mee, maar het is gewoon grappig om zien.
Mensen zijn echt wel gewoontebeesten eh. In mijn nieuwe buurt zeker toch.
Proficiat met je tweede plek op de Clickx awards!