Dat het hier stil is op den blog. En dat dat nog een tijdje zo gaat zijn.

En dat het in ons nieuw huisje allesbehalve stil is. Dat er gewerkt wordt, tegen de sterren op.

Het gaat goed met onze werken. We zitten mooi op schema om over een goeie maand ons nieuwe huisje te betrekken. Maar de eindspurt is ingezet: de komende maand zal het eventjes tandenbijten worden, en gaat elk vrij momentje naar het huis. Is het niet om in het huis zelf te werken of op te kuisen, dan ben ik thuis wel bezig met papierwerk rond het huis, met plannen, met het voorbereiden van de verhuis, of dan bezoek ik doe-het-zelf-zaken.

Komt daar ook nog eens bij dat ik tegen begin februari op mijn werk met twee zware deadlines zit, en dat ik in januari nog enige dagen verlof gepland heb om te kunnen werken in het huis. En last but not least wil ik tijdens de schaarse vrije momentjes nog wel eens mijn zoon of mijn vrouw zien.

Er moeten slachtoffers vallen dus. En die slachtoffers zijn computeren, bloggen, en andere hobby’s, zoals mijn fotografie. Alle hobby’s gaan voor een dikke maand op een zéér laag pitje, om alle energie in ons nieuwe huisje te steken. Wat zal het deugd doen om achteraf alles in een fonkelnieuw gerenoveerd huisje te hernemen.

Maar goed, ik laat u niet volledig op uw honger, u hebt recht op een update. Waar staan we, wat staat er nog te gebeuren?

De vloer is gelegd, de muren zijn afgeschuurd, het plafond is ontdaan van alle ballast, alle overbodige muurtjes zijn afgebroken, de badkamer is afgebroken, het kapwerk is gebeurd, de waterleiding en verwarming is vernieuwd: zover waren we al bij de vorige update.

Vandaag wordt de laatste hand gelegd aan onze vernieuwde badkamer, de radiatoren zijn weer van de muur zodat de plakker deze week aan de slag kan, de elektriciteitskast is volledig vernieuwd, alle nieuwe circuits zijn in gebruik genomen.

En dan naderen we de afwerkingsfase: deze week worden de muren bezet met een dun laagje, volgende week beginnen we elders tasso te hangen, en kunnen we beginnen schilderen. De binnendeuren worden binnenkort terug geplaatst, de verlichting gaat stilaan zijn plekje krijgen, onze nieuwe eethoek is besteld, en eind januari wordt de keuken geplaatst.

Perfect op schema dus, maar met nog een druk programma voor de boeg. Maar we hebben er zin in!

De vloer in ons nieuwe huisje ligt er! 75 vierkante meters stof, vuil, beton en vooral buizen-buizen-buizen zijn na drieënhalf dagen vloeren bedekt met een goeie laag chape en 370 tegels. Welgeteld 5 (!) tegels hebben we over van wat we besteld hadden, da’s niet eens een volledig pak.

En het resultaat mag er echt wel wezen. We hebben een mooie, rechte, en vooral heel lichte vloer. Ons huisje is in één klap veranderd van een werf in een huis; ongelofelijk wat een verschil zo’n vloer maakt.

Foto’s volgen volgende week -beloofd!

Zo een kleine vier dagen in en rond je huisje staan werken, en vooral heel veel op straat staan zand van de vrachtwagen scheppen en mortel maken en gerief aandragen, zorgt voor een aparte kennismaking met je nieuwe buurt. Je komt heel wat mensen tegen waar je vriendelijk goeiedag tegen knikt, je slaat zelfs al eens een praatje, maar vooral: je begint patronen te zien in de dag.

Van dinsdag tot en met vrijdag heb ik er gestaan, op straat voor ons huisje. En op al die dagen zag ik de buurvrouw op hetzelfde moment de kleindochter naar school brengen, zag ik de overburen op hetzelfde uur de luiken openen, zag ik dezelfde mensen die dagelijks hun hond uitlaten langs ons huis, zag ik dezelfde fietsers op weg naar het station, zag ik dezelfde kinderen die met de fiets terugkwamen van de school, en zag ik op hetzelfde moment mensen uit de buurt thuiskomen van hun werk. Echte duidelijke, dagelijkse patronen. En daar is niets mis mee, maar het is gewoon grappig om zien.

Mensen zijn echt wel gewoontebeesten eh. In mijn nieuwe buurt zeker toch.

Vandaag had ik verlof, om de stielmannen te assisteren die in ons huisje aan de slag zijn gegaan. Het was de zoete inval der stielmannen! Op 1 dag tijd is de plakker, de vloerder, een timmerman, de mannen van het sanitair en een dakwerker gepasseerd.

Ik heb vandaag heel de dag mortel aangedragen voor de vloerder. 130 tegels zijn er gelegd vandaag, goed voor een 26 vierkante meter. Dat ging goed vooruit, morgen en overmorgen doen we verder. Maar ik voel het serieus in de spiertjes.

Geweldig wat zo’n bleke vloer doet met een huis, het klaart zo op. Jaja, ik weet het: foto’s dringen zich nu écht wel op. Ze staan op het toestel, maar ze verwerken is tijdens deze drukke dagen een andere zaak…

De badkamer is ondertussen ook volledig geïnstalleerd en functioneel. Na jaren afwezigheid (wegens douche) heeft het huis eindelijk weer een bad! Hoera!

Het gaat rap vooruit in ons huisje nu. Een uitgebreider verslag over de vorderingen én foto’s volgen. Beloofd.

Oh help, het is bijna 1 december. Dat wil zeggen dat we over drie maanden al verhuisd zijn naar ons nieuwe huisje. Als ik dan denk aan al het werk dat nog moet gebeuren op die tijd…

Maar we zien het nog altijd zitten. We werken volop, we plannen volop.

Als het goed is, beginnen we in januari te schilderen. Schilderen zit goed in onze vingers; we hebben zelf de muren in ons huidige stulpje geverfd, en we zijn al regelmatig schilderken gaan spelen bij vrienden. Maar nu we aan ons bloedeigen stekje gaan beginnen, willen we heel grondig nadenken over de kleuren van de living en de keuken. Kiezen we voor 1 kleur, of gaan we voor accentmuren? En welke muur dient dan donkerder of lichter geverfd te worden? En hoe werken we met verschillende tinten terwijl we toch alles zo licht mogelijk houden (we willen een hele lichte living)? We kunnen misschien wel verven, maar we zijn verre van binnenhuisarchitecten.

Dus willen we ons graag laten adviseren. Maar waar? De bekendste naam die in ons opkomt is Colora. De enige andere tip die we van vrienden nog kregen is Verf met advies, en die schijnen heel goed te zijn, maar die zitten wat ver uit onze buurt, en ze willen niet tot hier komen.

Colora dus? Of zijn er nog alternatieven? We hebben van vrienden al opgevangen dat Colora iedereen aanraadt om alles groen te verven, in alle mogelijk tinten. Of je nu modern, klassiek of alternatief bent: je muren moeten groen. ‘t Is de mode.

Maar mode of geen mode, wij willen géén groene muren.

Ik roep jullie hulp in, lieve lezers. Niet om ons verfadvies te geven (mag ook natuurlijk), maar wel om ons advies te geven over verfadvies. Iemand goede of slechte ervaringen met Colora? Of kan iemand ons een andere winkel aanraden waar we goed geholpen worden en waar de verf kwalitatief is? En die liefst ook nog geen stukken van mensen kost, want we zitten toch met enige budgetbeperking 🙂

Iemand?

Neen, niet mijn computer is gekraakt. Maar wel ikke.

Net het eerste echte werkweekend in ons nieuwe huisje achter de rug. Een heel weekend lang gekapt, gebroken, gehoffen en gedaan. De schouw is weg, alle dwarsbalken van het plafond zijn weg, de badkamer is voor een stuk afgebroken, de keuken is afgetekend, en er zijn gaatjes gemaakt voor de nieuwe stopcontacten. Een hele puinzak staat vol voor de deur. Ik heb meer stof en roet ingeademend dan een verstokte roker op een maand doet, en voor een sneeuwman heb ik geen tijd gehad. Het sinterklaasfeest van mijn werk is aan Kobes neus voorbijgegaan. Mijn lichaam kreunt, mijn jas aandoen is behoorlijk moeilijk.

Maar! Er is veel gebeurd, en dat is zeer goed! Hoera! Met héél veel dank aan de medekappers, brekers, bouwers.

Foto’s volgen nog wel. Als jullie braaf zijn.

How zekers, het is ondertussen al weer bijna drie weken geleden dat u nog eens een update kreeg van hoe het hier op het thuisfront gesteld is, na de recente gebeurtenissen. Aangezien ik hier en daar een informerend mailtje krijg, is het tijd voor nog een kleine stand van zaken.

En eigenlijk: het gaat goed. Het gaat goed met Eveline, en het gaat goed met ons huisje.

Eveline herstelt momenteel heel goed. Elke dag gaat het beter en beter, en overdag slapen is niet meer echt nodig. Opnieuw gaan werken komt – na meer dan een maand – eindelijk weer in zicht. Vorige week nog waren we even bang voor een terugval toen Eveline een buikgriep van Kobe dubbel en dik overgenomen had (wegens geen weerstand) en daarbij weer even bedlegerig was, maar dat is zo snel voorbij gegaan als het gekomen is.

Dus: hoera voor de gezondheid, awoert voor de hersenvliesontsteking! Boe! Boe!

En ondertussen zitten we niet stil. Ik vond het enkele weken al fenomenaal wat we op een week tijd voor ons nieuwe huisje allemaal geregeld hadden, maar het is ondertussen nog fenomenaler wat er op een maand tijd allemaal gepland en gebeurd is: onze werkplanning staat nu echt wel zo goed als vast, zowat alle belangrijke knopen zijn doorgehakt, de lening is afgerond, de budgetten zijn opgesteld, en… we hebben een verhuisdatum; op 21 februari wisselen we ons huurhuisje voor ons eigen stulpje.

In tussentijd worden er nieuwe waterleidingen en radiatoren geplaatst, starten we dit weekend met sloopwerken voor schouw, plafond en badkamer, gaan we nieuwe elektriciteit leggen, komt de nieuwe vloer er binnenkort aan, komt er binnenkort een nieuw bad ter vervanging van de uit te breken douche, komen de deuren en deuromlijstingen rond de jaarwisseling terug op hun plaats, kunnen we de muren beginnen afwerken, kunnen we beginnen verven, krijgen de ramen een nieuw kleurtje en wordt de nieuwe keuken geleverd eind januari.

Of we weten wat gedaan? Jazeker, we houden onszelf nuttig bezig 🙂

Even een kleine update over hoe het nog met onze gezinssituatie is, na de bewogen week. De rollercoaster begint het wat rustiger aan te doen…

Eveline is sinds vandaag thuis. Ik ben haar na mijn werk gaan ophalen in het ziekenhuis, en op dit eigenste moment ligt ze zalig te slapen in ons eigen, vertrouwde bedje. Ik ben blij dat ze terug is.

Ook onze Kobe was merkbaar gelukkig om zijn mama terug in huis te hebben. We zijn deze week wel iedere dag langsgeweest in de kliniek, maar dat waren korte en vrij hectische bezoekjes. En hier thuis was onze vent wel heel flink, maar vanavond was hij gewoon uitermate vrolijk. Hij heeft hier de hele tijd lopen te tateren en te lopen en te spelen en te doen. Ons gezinnetje is weer compleet!

En nu is het vooral rusten voor Eveline. Ze is nog wel enkele weekjes thuis, en moet het héél rustig aan doen. Maar kom, er zit duidelijk vooruitgang in, en dat kunnen we alleen maar toejuichen.

Ondertussen heb ik ook niet stilgezeten rond ons huisje dat we gekocht hebben. De lening krijgt stilaan vorm, de keuken is zo goed als gekozen, de planning is bijna rond, en de nodige stielmannen zijn geboekt. En weet je wat? We zien alles goed zitten.

Maar we gaan nog drukke tijden tegemoet. Maar we weten waarvoor we het doen eh 🙂

En nu eerst: rust roest!