Huizenverkopers

HuisImmomakelaars… Je zou ze soms toch door de gehaktmolen willen draaien!

Met een paar onderbrekingen zijn Eveline en ik nu al zo’n twee jaar op zoek naar een huis. Eerst in Leuven, daarna in Dendermonde.

Ik ben de tel kwijt van het aantal huisjes dat we ondertussen hebben bezocht, laat staan het aantal huizen waarvan we het zoekertje bestudeerd hebben. Dat eerste moet enkele tientallen zijn, dat tweede loopt in de honderden…

Ik denk dat ik mag zeggen dat we enige ervaring opgebouwd hebben. Met de huizen, met de zoekertjes, en met de verkopers.

Zo hebben zoekertjes een eigen taalgebruik. Hoed je voor uitdrukkingen als ‘charmante, knusse woning’, ‘rustiek huisje’, ‘gezellige living’ en zeker ‘op te knappen woning’ of ‘een droom voor de doe-het-zelver!’; het zijn stuk voor stuk eufemismen om niet te zeggen dat de woning oud is, vervallen is, of dat er heel wat opknapwerk aan is.

En dan zijn er de verkopers. Er zijn openbare verkopen (die hebben we nooit echt meegevolgd), verkopen via immokantoren en notarissen, en verkopen uit de hand, waarbij de eigenaar zelf zijn woning te koop zet en de mensen rondleidt. Wijzelf zijn het meest te vinden voor dat soort verkopen, uit de hand, omdat je een mooi beeld krijgt van wat voor soort mensen er in het huis gewoond heeft, je krijgt meestal een eerlijke prijs, en je krijgt minder het gevoel erop gelegd te worden door een beroepshuichelaar.

Want sorry, dat is het enige woord dat ik kan verzinnen voor een immomakelaar. Na twee jaar zoeken zijn we alle vertrouwen in de goedheid en de eerlijkheid van de immokantoren kwijt. Immokantoren willen een woning verkopen met zoveel mogelijk winst, en sparen daarbij niets of niemand. Je krijgt een rondleiding in het huis door een man of vrouw die het huis dikwijls zelf voor het eerst ziet, die overal een uitleg voor heeft (“Ja deze kamer is niet behangen omdat die blote muur een rustiek effect heeft”), en die wel iets zal verzinnen als je een vraag stelt waarop hij het antwoord niet weet (“Waarom er hier een deur is? Ja euhm dat moest zo van stedebouw, daar kan je niet onderuit!”). Ze doen ook altijd heel hard hun best om je te laten geloven dat je hun beste vriend bent, dat ze het beste met je voor hebben, en dat ze een speciaal prijsje willen forceren omdat ze sympathie voor je hebben.

Geen woord geloof ik er nog van. En dat is jammer voor die enkele, zeldzame makelaars die het wél goed bedoelen. Hun collega’s hebben het vak verziekt en alle credibiliteit opgeblazen.

Een bevriend koppel ging laatst een huis bezoeken waarvan wij heel wat inside informatie hadden. Onze vrienden hebben uiteraard niet verteld dat ze al heel wat van het huis afwisten, en hebben zich laten rondleiden, en de makelaar daarbij op flagrante leugens betrapt. Dat de eigenaars naar een appartementje verhuisd waren op hun oude dag, terwijl ze eigenlijk overleden waren. Dat het nog maar net te huur stond, terwijl het al een half jaar te huur staat. Dat de huurprijs 25 euro per maand hoger lag dan wat er eigenlijk afgesproken was. Dat ze snel moesten beslissen omdat er veel kandidaten waren, terwijl er slechts sporadisch bezoek kwam.

Sommigen noemen het ‘rasechte verkopers’, ik heb er andere woorden voor. Maar da’s mijn persoonlijke mening na 2 jaar zoeken.

Immomakelaars volledig vermijden in je zoektocht naar een huis? Neen hoor, je hebt ze nodig. Maar geloof gewoon geen woord van wat ze zeggen. En dan kom je al heel ver.

5 thoughts on “Huizenverkopers”

  1. Leuven of Dendermonde…. die dingen liggen wel heel ver uit elkaar he…

    Kwestie van een beetje afwisseling eh…

    Neen, serieus… We hebben 10 jaar in Leuven gestudeerd en gewoond, en dan was het kiezen tussen blijven hangen bij de vrienden en het werk in het Leuvense, en de familie in West-Vlaanderen. Dendermonde is een boter-noch-vis oplossing tussenin waar we uiteindelijk best wel gelukkig mee zijn…

  2. Wij hebben meer geluk gehad dan jij denk ik, uiteindelijk hebben we er maar twee bezoeken met makelaar opzitten en hebben we ons uiteindelijke huis van een partikulier gekocht.
    Maar wat een tenenkrullende ervaring dat dat was met die makelaar, wat een voze slijmbal die me persé wou doen geloven dat hij ons en onze wensen begreep en die toevallig nét dat huis erg geschikt vond voor ons.
    Wat een afgang, wat een gelul. Dat huis was in niets onze goesting en de prijs was te belachelijk om nog maar over na te denken.
    Toegegeven, hij had ook wel de pech dat de vorige eigenaars er nog woonden en thuiswaren, en dat waren nu niet echt wandelende reclamepanelen voor dat huis en haar staat 🙂

  3. Idem dito. De merde is dat zij massaal aanwezig zijn op alle websites voor immo. En dat zij zelf ieder huis dat te koop staat scouten en proberen inlijven.

Reageer!