Mijn toekomstig-vaderlijk hart bloedde vandaag toen ik de Blokken-reclamefilmpjes zag die geweigerd zijn door de VRT, maar wel in New York in de prijzen gevallen zijn.
Peuters speelgoed geven om het vervolgens af te pakken, zodat je een goede huilbui op film krijgt, het doet sterk denken aan de omstreden lollyfoto’s van vorig jaar, waarbij fotografe Jill Greenberg kinderen een lolly gaf, even later weer afnam, en zo de meest intrieste huilportretten schoot.
Of nog: twee vrienden die me wilden laten zien hoe schattig hun dochter van 6 maand met haar lipje begon te trillen als ze huilde, en ze vervolgens even aanporden om te huilen.
Kunst, entertainment of een brug te ver? Geen idee, maar persoonlijk ben ik in ieder geval van plan om mijn dochter/zoon het leven zo prettig mogelijk te maken. Lachende babyfoto’s, verre van origineel, i know.
Call me oldfashioned.
Nog geen vader, maar heb 2 zus(jes) en een broert(je) die 12-15 jaar jonger zijn dan ik, en heb dus al een klein beetje ervaringsdeskundigheid. Wel, ik heb ze vroeger ook vaak geplaagd, dingen verstopt,.. incorrecte dingen waar ze soms plots van begonnen te huilen.
Educatief verantwoord? Waarschijnlijk niet. Maar ik denk niet dat ze er schade van hebben ondervonden,.
Egenlijk ben ik er zeker van dat kinderen zoiets met een knuffel en een glimlach dadelijk vergeten, het zou wat anders zijn mocht je de pesterijen consequent gaan toepassen en een Pavlov-reactie gaat aankweken.
Makes sense.
U wordt een deugniet-vader.
(en de pot verwijt de ketel hoor…)
Schitterend filmke, al is het er nét over!