Zittend op de trein razen er wel eens hersenkronkels door een mens zijn hoofd.
Vorige week donderdag was ik per trein op weg naar de fuif (die overigens een succes was), en ondertussen was ik bij wijze van voorbereiding nog wat muziek aan het beluisteren vanop mijn MP3-speler.
Nu, ik ben zo een van die nozems die soms zijn muziek wel eens luid durft te zetten, die later gehoorklachten zal hebben hierdoor, en die soms de rest van het treinstel wel eens ongevraagd laat meegenieten van de muziek. Soms. Zelden, eigenlijk, maar kom.
Nu was ik verzeild in een luide beluistering van de recentste plaat van Milow, toen ik me plots bedacht dat de man Leuvenaar is, en bv. wel eens op dezelfde trein kon zitten. In hetzelfde treinstel bijvoorbeeld, en dus ongevraagd meeluisterend naar zijn eigen muziek.
Wat zou er op zo’n moment door zo’n aanstormend muzikant heengaan? Je zit rustig op de trein, en iemand verkiest om naar jouw muziek te luisteren. Gaaf, jong!
Of je bent een beginnend schrijver, je wandelt door een park, en iemand zit op een bankje jouw boek te lezen. Met een glimlach op de mond. Stap je dan fluitend verder, en maak je er een huppelsprongetje bij?
Of je bent een jong mode-ontwerper, die de weg naar de catwalk nog moet vinden, en op een zomerse dag zie je iemand met een van jouw creaties aan zijn of haar lijf door de stad kuieren.
Het moet wat zijn. Roem. En de kick ervan. En het is ze gegund, die jonge leeuwen. Het is ze gegund.
Karel,
Ik heb 5 dagen op een surveyboot gewerkt waar heel de dag radio Donna opstond. Zo een commerciële radio heeft nogal een vrij beperkte playlist, kwestie van het de mensen niet te moeilijk te maken, en Milow stak/Steekt in die playlist.
Reken zelf maar uit, 5 dagen, 12 uur per dag, gemiddeld eenmaal per anderhalf uur…
Ik ben het BEU, net als de Kaiser Chiefs en de Fikskes.
Zou Milow het zelf leuk vinden dat zijn liedje zo stukgedraaid wordt? Of is het voor hem ook teveel van het goede…
Hoi,
Ik deel je mening. Ik kan niet zeggen dat ik de HITsingle You don’t know totaal beu ben (hoewel dat zeg ik misschien gewoonweg uit sympathie), maar ik hoor veelgedraaide nummers nu eenmaal niet zo graag. Singles van eender welke groep op eender welke cd durf ik al wel eens over te slaan in de periode waarin ze veel op de radio zijn, daarna komt meestal wel weer in orde. Een andere manier van “vluchten” is dat ik af en toe de radio bruusk uitzet, om een overload te vermijden of in sommige gevallen om te vermijden dat ik een nummer van pakweg Clouseau of Borsato ook nog maar een hele keer hoor. Niets tegen die mensen maar ze zijn zodanig goed in het produceren van BlijvenHangendeHits dat ik het risico niet durf te lopen.