Een liedje, ter nagedachtenis aan de ijsbeer Knut.
‘t Is eentje van Kobe zijn playlist.
En nu voor de rest van de dag meezingen!
Liedje
Reply
Category Archives: Algemeen
Bätibøw
Al méér dan een maand geleden dat ik hier nog iets geschreven heb. Maar dat is omdat ik elders aan het schrijven ben.
Wie mijn twitter volgt, weet misschien al dat ik sinds begin januari een schrijfcursus volg. Een copycursus meer bepaald, een opleiding tot copywriter. De Gouden Veer Copycursus. En dat het fijn en interessant is!
En dat we huiswerkjes krijgen ook! En dat jullie mogen meelezen!
Copywriting, dat is wervende teksten schrijven die mensen moeten doen verder lezen, en die ze vooral moet aanzetten om in te gaan op je voorstel. Direct marketing. De brieven van La Redoute die u in de bus krijgt, maar dan beter.
De vorige les kregen we als opdracht een brief te schrijven naar de organisator van Batibouw. Uit naam van een standenbouwer. Dus heb ik het bedrijf Stan & Co opgericht, en ben ik in mijn pen gekropen. Een brief naar meneer Batibouw. In een neutrale envelop, met een gadget in de envelop.
Klik hier voor een PDF’je. Ik ben zeer benieuwd naar het oordeel van de jury, maar ben evengoed benieuwd naar uw opmerkingen en suggesties. Hebt u hem uitgelezen? Was u geboeid? En vooral: mag ik bij u op bezoek komen?
Vijf
Dag beste lezer, welkom op webpalet, mijn hoogstpersoonlijke weblog. Het is dag op dag vijf jaar geleden dat u dit berichtje kon lezen op deze blog.
Yup yup, wat vliegt de tijd, zegt men dan. 5 jaar, 979 berichten, 2.999 reacties (dju toch, die éne!), 394.983 hits, 111 abonnees in Google Reader. Dat is meer dan ik vijf jaar geleden had kunnen verwachten. Bedankt daarvoor.
Het zal u als trouwe lezer ook niet ontgaan zijn dat het hier de laatste tijd héééél wat rustiger is op de blog. Daar heeft de familiale toestand enerzijds iets mee te maken, de veel grotere drukte op het werk anderzijds, maar zeker ook de natuurlijke gang van zaken op het internet: veel van de korte berichtjes die hier vroeger verschenen, vinden nu hun weg naar mijn Twitterpagina. Yup yup, den deze is eindelijk ook gezwicht voor het Twitteren, ondanks dit bericht uit het verleden. De laatste Twitter-berichtjes vind je ook in de rechterbalk terug op de blog.
Het waren vijf leuke jaren, niet? Met heel veel artikels over belspelletjes – jaren geleden reeds ontcijferde telsleutels, nu weer brandend actueel – (artikel 1 – artikel 2 – artikel 3), met het grote spam-experiment, met de parodie op deredactie.be, met mijn energietips, met het verslag vanop de eerste rij van een treinongeluk, met het pamperonderzoek, met een bloemlezing uit mijn fotografie-probeersels, met een verslag van de auto-ongeluk-perikelen die we met onze eerste auto hadden, met een tweede plaats in een Clickx-verkiezing, en met de nog steeds zeer succesrijke ‘Fotografie in Mensentaal‘ en de aanvulling over mijn workflow. En heeft u de 1 april berichtjes gelezen in 2008, 2009 en 2010? Of in 2007?
Nog vijf erbij? We zien wel. Zonder publicatiedruk gaan we gewoon rustig voort. Als het past, komt er een artikeltje. Als het niet past, niet. Fijn, toch? 🙂
Ik heb in ieder geval nog wel een paar ideetjes voor 2011. Hiep hiep hoera!
Zakje
Ik héb het hier al ooit gepost, maar ik post het gewoon nóg eens opnieuw.
Omdat het gewoon zóó goed blijft, en als eerbetoon aan de zopas overleden Albert Heijn.
Zakje.
2010+1
Nu de wensen per post ongeveer allemaal ter bestemming zijn, kunnen we onze wensen ook elektronisch de wereld in sturen. We wensen iedereen een spetterend 2011!
Fraukes vingers
Zeg mij, wie heeft er nu nog Frank Debooseres en Sabine Hagedorens nodig, wanneer je in de trein gewoon recht tegenover een voorspellend mirakel zit.
Het meisje dat deze ochtend tegenover mij zat – blijkbaar heet ze Frauke – was de jongen naast haar met handen en voeten aan het uitleggen dat ze aan haar vingers voelt welk weer het gaat worden vandaag. En haar vingers zeggen haar vandaag dat het gaat sneeuwen. Echt, echterecht!
Noteert het dus goed, en neemt uw voorzorgen: het gaat sneeuwen vandaag. In Mechelen en omstreken. Want Fraukes vingers hebben nooit ongelijk!
Onwennig
4 oktober. De nieuwe NMBS-uniformen zijn in gebruik genomen.
Het was wel grappig hoe de nieuwe uniformen duidelijk nog heel onwennig aanvoelden voor de dragende treinbegeleiders. Hoe ze alles nog een beetje gewoon moesten worden, hoe hun vest wat anders op hun schouders hing, …
Maar eerlijk gezegd: ze mogen er zijn!
En we zijn terug!
Een fijne ochtend/middag/avond.
Webpalet is terug van – euhm – nogal zeer erg lang weggeweest. Gekraakt, gecrasht, kapot, verdwenen, en afgezet, maar na veel inspanningen gered, teruggezet en opgefrist.
Moet zoiets twee maanden duren? Ja, als je gezin op de eerste plaats en je werk op de tweede plaats nogal veel energie van je vragen, en de blogmotivatie je even wat ontbreekt.
Maar hey, hier zijn we terug, klaar om er weer tegenaan te gaan. Bedankt om te wachten.
Welkom terug bij Webpalet.
Webpalet tijdelijk uit de lucht
Wegens technische problemen is Webpalet voor onbepaalde tijd uit de lucht.
Mijn excuses. In tussentijd kan u uw computer afzetten en van ‘t zonneke gaan genieten.
9 mm – 274 gram
Kan je vanaf 3 keer van een traditie spreken?
Well, whatever. Voor de derde keer heb ik de verkiezingspropaganda die in mijn bus gevallen is, netjes bijgehouden en vandaag gemeten en gewogen. Dus terwijl Lijst Dewever in het hele land zijn overwinning aan het vieren is, krijgt u van mij een paar drukwerk-statistiekjes.
Eerste vaststelling: of de verkiezingen nu lang op voorhand aangekondigd zijn of niet, maakt niet veel uit. Vorig jaar stak er een stapel van 11 mm drukwerk in mijn bus, goed voor 268 gram papier, dit jaar was dat 9 mm en 274 gram. Nauwelijks verschil dus.
Tweede vaststelling: het papier is zwaarder geworden 🙂 Ik heb 2 millimeter minder dan vorig jaar, maar 6 gram meer 🙂
Derde vaststelling: de partijen hebben mijn adres. Dit jaar zat er naast het gewone bus-aan-bus-drukwerk ook persoonlijk geaddresseerde propaganda in mijn bus: een gepersonaliseerde brochure van SP.A op naam van Eveline, en een brief van een lokale Open VLD’er op mijn naam.
Vierde vaststelling: veel folders worden gegroepeerd gebust, en dus niet door partijmilitanten. Bijna alle folders zijn in drie grote vlagen binnengekomen, waarbij de folders in elkaar verpakt zaten, en je de Vlaams Belang-brochure bv. al echt moest gaan opendoen om het CD&V-kaartje binnenin te vinden… Ai!
Vijfde vaststelling: de kiezer moet op het allerlaatste moment overtuigd worden. Tot vorige zondag stak er slechts één folder in mijn bus. Vandaag klok ik af op 20.
Zesde vaststelling: de partijen die de zwaarste verliezen konden verwachten (en ook gekregen hebben), waren het hardst aan het spartelen. De partij die het meest wanhopig naar mijn stem hengelde, was Open VLD: één gepersonaliseerde brief, een bladwijzer, een A4-boekske, twee plooifolders, een burgerkrant – goed voor zes stuks. Vlaams Belang en CD&V op de tweede plaats, met elk vier stuks: drie kaartjes en een boekske voor CD&V, en een kaartje, een plooifolder, een klein boekske en een groot boekske voor Vlaams Belang. SP.A deed het met drie stuks: een A4-folder, een gepersonaliseerde folder, en een kaartje. De winnaar – N-VA – deed het met 2 A4-folders. Eén van beiden heb ik weliswaar dubbel ontvangen, maar dat zal wel een foutje zijn. Groen! tenslotte hield het net als vorige keer bij één ecologisch krantje.
Dat wil dus zeggen: net als vorige keer geen letter van Lijst Dedecker en van PVDA+. Een op voorhand verloren zaak.
En dan is er nog de propaganda op straat. Die weiger ik normaal gezien categoriek, behalve deze week – aan het station van Dendermonde heb ik ‘s ochtends één uitzondering gemaakt voor SP.A. Maar dan enkel omdat een bloglezer de kaartjes stond uit te delen. En bloglezers, die moet je soigneren. En kiezers ook.
Folklore
Nu zondag is het zo ver: dan gaat ‘t Peirt door de straten van Dendermonde: de tienjaarlijkse Ros Beiaard-ommegang gaat uit, en gaat 100.000 mensen naar mijn thuisstad lokken. Voor Eveline en voor mij wordt het de eerste ommegang die we meemaken, en we zijn zeer benieuwd.
Het is exact drie jaar geleden dat we Leuven ingeruild hebben voor Dendermonde als thuisstad. Het onbekende Dendermonde, waar we weliswaar enkele vrienden wonen hadden, maar voor de rest niets of niemand kenden. Drie jaar later zijn hier onze twee kinderen geboren, gaat onze Kobe hier naar school, kennen we de winkels, de wegen, de streek, de gewoontes, hebben we heel wat mensen leren kennen, beginnen we ons bezig te houden met het plaatselijke verenigingsleven, en voelen we ons gewoon op en top thuis in deze stad. We wonen hier graag.
Zondag gaan we kennismaken met een grote brok folklore, die hier lééft zoals je het je niet kan voorstellen.
Elk jaar gaat hier op de laatste donderdag van augustus de Katuit uit, de reuzenommegang – een stoet met verschillende praalwagens waarin de stadsreuzen Goliath, Mars en Indiaan de hoofdrol spelen. Op 30 augustus 2007 ging ik kijken naar die ommegang, uit interesse voor mijn nieuwe stad, maar zonder veel verwachtingen.
Maar de reuzenstoet heeft me die avond geweldig gecharmeerd. Als stoet stelde het niet veel voor – als geboren Ieperling ben ik de Kattenstoet gewoon. Maar het was pràchtig om te zien hoe de hele bevolking die reuzen bijna letterlijk op handen droeg. Hoe iedereen het geweldig subliem vond om ze te zien passeren, om ze een dansje te zien doen, en om ze achteraf onder luid boegeroep terug voor een jaar de kazerne in te laten gaan. Je voelde gewoon dat deze stoet ieder jaar gewoon een exacte kopie is van het jaar ervoor, en dat er niets origineels aan is, maar dat het gewoon lééft bij de Dendermondenaar. Dat het pure folklore is. En dat vond ik prachtig. Die avond had ik voor het eerst een “Dendermonde-gevoel”.
Die avond was superspeciaal voor alle Dendermondenaars. Want die avond heeft de burgemeester – met een projectie op het belfort – een datum bekend gemaakt waar elke Dendermondenaar al 7 jaar op zat te wachten:
30 mei 2010. De datum waarop het Ros Beiaard nog eens zou uitgaan. De menigte werd gek, en sindsdien is de gekte niet meer gaan liggen, en kan ze zondag alleen maar tot een orgelpunt komen. Het is fenomenaal om te zien hoe de hele folklore rond het Ros Beiaard hier leeft, hoe dat paard héilig is voor elke inwoner, hoe mensen graag betalen om affiches te mógen uithangen, en hoe sinds enkele weken één huis op de drie een vlag van het Ros heeft hangen. Je bent geen echte Dendermondenaar als je geen zo’n vlag hebt. Wij hebben nog geen vlag.
In die zin kan de stoet zondag al niet meer mislukken. Wat er zondag ook gebeurt, het Peirt mag na 10 jaar nog eens buiten komen, en daar leeft de stad van op. Het zal die vier jongens die erbovenop zitten worst wezen dat ze door de urenlange spreidstand helse pijnen zullen lijden, ze zullen het met fierheid en trots dragen. Net als de pijnders die onder het paard zitten en de zware last torsen.
Over 10 jaar heb ik een zoon van 12,5 en een dochter van 10, die misschien hun rolletje zullen spelen in de stoet, en in ieder geval jarenlang de leer van het paard zullen meekrijgen in de school en daarbuiten. Benieuwd of we dan een vlag aan ons huis zullen hebben hangen.
Ik kijk er alvast naar uit.
Nieuwsflash
Acht uur! Tijd voor heet nieuws, vers binnengelopen op de redactie! Zet u schrap!
- Vlaams minister-president Peeters heeft de ultieme oplossing klaar voor het mobiliteitsprobleem in Antwerpen: de Lange Flapper. Peeters heeft het over een “ultiem compromis dat alle partijen tevreden stelt”. De Lange Flapper is een tunnelversie van de ter ziele gegane Lange Wapper… maar dan wel boven de grond. Er wordt op 50 meter boven de begane grond een afgesloten tunnelkoker gebouwd, die zal steunen op nieuw te bouwen appartementsgebouwen. Zo wordt er ineens nieuwe woongelegenheid gecreëerd. De toxische lucht die verzameld zal worden in de tunnelkoker, zal om het uur in feestelijke kleuren rechtstreeks de lucht in geschoten worden, zodat de Antwerpenaar hier geen last van hoeft te hebben – Oost-Vlaanderen is een beter doelwit.
- Tjah, en die die lucht is niet het enige waarmee Antwerpen Oost-Vlaanderen ambeteert. Vanavond kan u voor het eerst in ‘Mijn Restaurant’ zien dat voortaan twee Antwerpenaars – Karel en Ken – de kleuren van Oost-Vlaanderen zullen verdedigen. Dat ze dat niet pikken in Aalst mag duidelijk wezen. Maar ook in Mechelen is Jeroen niet bepaald opgezet met het plan. Jeroen stelt “dat diet toch wèl alle Antwerpenoaren de unieke kàns ontneemt oem ziech eensgeziend te schoaren achter nen groten topchef gelijk mezelf. Nu gon der misschien sukkeloars zaain die oit compasse goan stemmen op die triestigoards in Oalst. Neen, da vinnekiek nie just.”
Aalst zint op wraak en plant een carnavalsparade door de Lange Flapper te sturen om de boel daar in de war te sturen. Dààr zullen ze het in Antwerpen niet van terug hebben! - Het VVF (Verenigd Vis Front) heeft bij de Regie der Zeewegen verkregen dat de Noordzee een nieuwe naam krijgt. Het VVF klaagt al jaren aan dat deze zee eigenlijk niet ten Noorden van de Belgische kust ligt, maar wel ten Noordwesten, en voortaan zal men dus van de “Noordwestzee” spreken.
- Direct een gelegenheid voor minister-president Kris Peeters – die nu niets meer omhanden heeft nu de Lange Flapper ontward is – om de Vlaamse provincies een correctere naamgeving te geven. West-Vlaanderen ligt in het Westen van Vlaanderen, dat klopt, maar in het Oosten van Vlaanderen ligt niét Oost-Vlaanderen, maar wel Limburg. Daarom zal Limburg voortaan Oost-Vlaanderen heten. Het oude Oost-Vlaanderen wordt een bijhuis van Antwerpen en zal voortaan Antwerpen-West heten. West-Vlaanderen wil niet achterblijven, en zal voortaan officieel gekend zijn als “De Vloanders”. En Vlaams-Brabant tenslotte wil een duidelijk BHV-statement maken: “wij bundelen ALLE Vlaamse gemeenten, ook Vilvoorde en Halle, en daarom zal onze provincie voortaan Hallemaal heten. Schattig, niet?” aldus de gouverneur van Hallemaal.
- De naamswijziging lost meteen het Antwerps Mijn-Restaurant-probleem in Aalst op, maar veroorzaakt een nieuw: aangezien ex-Limburg nu Oost-Vlaanderen is, moeten de Limburgers nu aantreden voor Oost-Vlaanderen, hetgeen ze niet echt goed snappen. Jimmy vraagt terecht: “Is het hier nu Gent of Genk?” Burgemeester Termonk van Genk weigert alle commentaar.
- CD&V schakelt zijn ultieme wapen in om het probleem van Brussel-Halle-Vilvoorde op te lossen: Witse. De norse politiecommissaris uit Halle zal zich in de zaak vastbijten, en na de nodige Walen afgeranseld te hebben in de verhoorkamer, wordt er een doorbraak verwacht.
- De Belgische spoorwegen hebben hun veiligheidsplan ‘B-Rail 2012’ voorgesteld. Tegen 2012 worden er drastische maatregelen genomen om de veiligheid van de treinen te verhogen. Ten eerste wordt er tegemoet gekomen aan kleurenblinde machinisten: de rode seinlichten zullen voortaan branden in de vorm van een kruisje, de oranje in de vorm van een uitroeptekentje en de groene in de vorm van een hartje. Voor de vernieuwingsoperatie van de seinen wordt een bedrag van 5 miljard euro uitgetrokken. Een tweede maatregel betreft de waakzaamheid van de bestuurder: in elke stuurpost zal een duivel-in-het-doosje ingebouwd worden, die op onvoorziene tijdstippen tevoorschijn zal springen op een uiterst alertmakende manier. Waakzaamheid gegarandeerd. Een laatste maatregel tenslotte is het plaatsen van slagbomen aan seinen, maar voor de treinen dan – niet voor de auto’s. Een rood sein zal voortaan vergezeld zijn van een gesloten slagboom. Daar zal het aan-140-km-per-uur-aandonderende stalen gevaarte niet goed van zijn!
- De Nederlandse remake van de succesfilm “Loft” moet het uiteindelijk met minder budget doen dan eerst gepland. Regisseur Erik Van Looy staat voor belangrijke besparingen. “We hebben lang getwijfeld, maar we moeten het echt met minder middelen doen, en we hebben de dure loft dus ingeruild voor een goedkoper, knusser plekje. We zijn zeker dat ons doelpubliek het zal appreciëren.”
De herwerkte film – “Caravan” – is vanaf oktober te zien in alle Nederlandse bioscopen.
Tot zover het nieuws.
En? Waart ge erin gelopen?
Moehahaha! Gefopt! 1 april! Dat had ge niet gedacht eh!
Knuffel met baby
Waaaaaaah! Gewèldig nieuws voor alle mensen die een ellendige zwangerschap van 9 maanden niet zien zitten!
Volgende week woensdag krijg je in den Aldi bij aankoop van een knuffel, voorwaar een baby cadeau!
En dat voor maar 7,99!
Geen idee of er keuze is tussen meerdere modelletjes, of als je het moet stellen met de kleine prutsemie van op de foto…