Tssssk… De zjeugd van zjeden.
Gaat de deurbel. Staan daar drie kinderkes waarvan ik niet eens kan zien hoe oud ze zijn, omdat ze griezelmaskers ophebben. Ah juist ja, Halloween, die onnozele overgewaaide gewoonte.
Ik doe dus open, en roepen ze op de meest onenthousiaste manier “Halloweeeeeen”.
We blijven vriendelijk, en dus ik zeg: “Haha, Halloween. Jullie willen snoepjes zeker?”
“Ja, of geld, maakt niet uit.”
Ah ok. Juist ja.
Tssssk.
Ze zijn dan nog een dag te vroeg ook!
Hier ten huize Michel krijgen ze niks als ze niks zingen. Voor wat hoort wat.
Lang leve onnozele gewoontes! Mochten de kindjes vanavond bij ons komen zingen gaan ze een flinke lading snoep kunnen scoren. Terwijl ik ze bij Driekoningen altijd weg moet sturen met een pakje kauwgom of iets anders teleurstellends..