Er zat bij mijn krant van maandag een affiche. Om aan mijn raam te hangen. Om Earth Hour te steunen.
WWF roept op om op zaterdag 28 maart tussen 20.30h en 21.30h een uur lang de lichten te doven. Om aan te tonen dat we samen het verschil kunnen maken tegen de klimaatverandering.
Ik ben in dubio. Ik weet echt niet goed wat ik van deze actie moet denken. Ik ben – denk ik – bijzonder eco: ik let op mijn energieverbruik, ik verkies de fiets boven de wagen, ik was mijn kleren en mijn vaat zo ecologisch mogelijk, en ik steun graag alle initiatieven die de natuur respecteren.
Maar als ik heel eerlijk ben, heb ik het eigenlijk een beetje moeilijk met symbolische acties als deze. En ik wilde eigenlijk een maand geleden hetzelfde schrijven over Dikke-Truiendag, maar dat is er toen wegens verhuisdrukte niet van gekomen.
In het verleden heb ik Dikke-Truiendag nog zeer enthousiast gesteund op deze blog. Twee jaar en een pak levenswijsheid verder, sta ik iets kritischer tegenover die symbolische acties.
Want dat is wat het zijn: symbolische acties. Dat ene graadje minder, of dat ene uur zonder licht gaat in de hele klimaatstrijd niets uithalen, maar door mee te doen, toon je je symbolisch solidair. Zo’n symbolische actie moet dan het doel in de verf zetten, en de non-believers overtuigen.
En daar wringt het schoentje voor mij: het overtuigen van wie niet meedoet. Het is fantastisch dat er sensibilisering is rond het klimaat – hoe meer hoe liever – maar de verwarming lager zetten of in het donker gaan zitten, is een vermindering van je comfort, en dat is een foute boodschap: om energie te sparen, moeten we ons comfort opgeven. Fout: in een goed geïsoleerd huis is het aangenaam warm met een minimum aan energie, en spaarlampen kunnen vandaag de dag heel aangenaam sfeerlicht brengen. En voor groene stroom kiezen, is ook al een hele stap vooruit.
Dus meer duurzame oplossingen zorgen voor energiebesparing zonder comfortverlies. Maar in het donker kou zitten lijden om de aarde te redden, dat doet niemand graag. En dat zal de non-believers alleen maar meer afschrikken.
Bovendien denk ik dat ze bij Electrabel en consoorten hun hart vasthouden. En hopen dat de actie van WWF niet massaal gevolgd wordt. Want als iederéén zijn licht uitdoet, dan hebben ze in Doel en de andere centrales een groot probleem. Elektriciteit wordt niet op vraag geproduceerd. Elektriciteit ís er, en als er geen vraag is, waar moet die stroom dan naartoe? Dus: vooral niet té massaal uw licht uitdoen, anders krijgen we het achteraf niet meer terug aan…
Maar kom, laat ons met een positieve noot eindigen. Want uiteindelijk, hoe kritisch ik me nu ook opstel, het is geweldig dat er sensibilisering is rond het klimaat. En hopelijk haalt het iets uit.
Dus neem op 28 maart de gelegenheid te baat om de lichten wat te dimmen, de verwarming wat lager te zetten, en met uw geliefde knus samen te kruipen onder een warm dekentje. Om zo uw klimaat een beetje op te warmen.
Alles voor het klimaat.