Klaaskoeken: het recept!
Ik heb recent enkele berichtjes op Facebook en Twitter geplaatst over de Klaaskoeken (of Sint-Maartenskoeken) die wij hier te huize Titeca meerdere keren per winter bakken, vooral dan rond Sint-Maarten of Sinterklaas.
En daar heb ik zowel per e-mail als via Facebook en Twitter redelijk wat reacties op gekregen van mensen die het recept vragen.
Dus bij deze, het recept!
Wat heb je nodig? (voor 6-8 personen)
- 1 kg bloem
- 80 gram verse gist of 40 gram gedroogde gist
- een snuifje zout
- 8 soeplepels suiker
- 1 zakje vanillesuiker
- een kwartliter water
- een kwartliter melk
- 2 eieren in het deeg + 1 voor de korst
- 100 gram boter of margarine
Hoe ga je te werk?
- Zorg dat je werkt in een ruimte die voldoende warm is (min. 20 graden, liefst 21-22)
- Werk je met verse gist, warm dan de melk en het water lauw op om de gist te breken, en voeg een soeplepel suiker toe.
- Je kan echter even goed met droge gist werken. Dan hoef je deze op voorhand niet op te lossen in het vocht, en moet je vocht ook niet lauw zijn (kamertemperatuur is ok dan).
- Doe het bloem in een grote kom, en voeg de eieren, een snuifje zout, de suiker, de boter en de gist (of het gistmengsel) toe, samen met de melk en het water.
- Kneed alles zeer goed tot je een mooie bal hebt, en laat rusten op een warme plaats, onder een handdoek.
- Laat 1 uur rijzen. Hou het deeg in de gaten, want het rijst flink!
- Leg ondertussen een bakplaat klaar met bakpapier, en begin je oven voor te warmen (200 graden) vlak voor je aan het uitrollen begint.
- Na 1 uur kneed je kort opnieuw, en rol je het deeg open tot een lap van een goeie centimeter dik.
- Maak vormpjes, en leg ze op het bakpapier. Bedek opnieuw met een handdoek en laat nog een tiental minuten rijzen.
- Kluts een ei samen met een koffielepel suiker en een snuifje zout samen in een potje, en smeer er de koeken mee in, vlak voor ze in de oven gaan.
- Steek de koeken in de verwarmde oven, en laat 10 minuten, maximum een kwartier bakken.
Laat even afkoelen en eet de koeken vers op met gewoon een beetje boerenboter tussen, of eventueel een plakje kaas, ham of salami. Heel lekker met verse chocomelk erbij.
Smakelijk!
3,7 cm – 620 gram
Het is niet omdat ik nauwelijks nog iets schrijf op deze blog dat ik me niet aan tradities mag houden eh 🙂
Net als bij de vorige drie verkiezingen heb ik de afgelopen weken keurig bijgehouden wat er allemaal in mijn bus gevallen is aan verkiezingsdrukwerk. Het resultaat: een stapeltje van 3,7 cm hoog en 620 gram.
Vergelijk even met de vorige “metingen”:
- Gemeenteraadsverkiezingen oktober 2006(Leuven): 3,93 cm – 787 gram
- Vlaamse en Europese verkiezingen juni 2009: 1,1 cm – 268 gram
- Federale verkiezingen juni 2010: 9 mm – 274 gram
- Gemeenteraadsverkiezingen oktober 2012: 3,7 cm – 620 gram
Wat zien we daar duidelijk? Dat de gemeenteraadsverkiezingen veel meer busvoer genereren dan de nationale verkiezingen. Logisch natuurlijk, bij de nationale verkiezingen zijn er veel meer media voorhanden om de kandidaten voor te stellen, terwijl de lokale politici het echt wel via lokale kanalen moeten doen. Een duidelijke maar niet verrassende vaststelling, dus.
En hoe zit het met de verdeling van de foldertjes over de verschillende partijen heen? CD&V (één van de partijen uit de bestuurscoalitie) heeft met felle voorsprong het hardst zijn best gedaan om lokale figuren te promoten met aparte flyers en folders. Bestuurspartijen N-VA en SP-A hinken samen een eindje achterop. Oppositiepartijen Open VLD en Vlaams Belang hebben nog wat minder folders. En – teleurstellend – Groen heeft niks, nada in mijn bus gedropt.
- CD&V: 17 stuks: 1 brochure met voorstelling van de ideeën, 1 brochure van nr. 3 op de lijst, 1 flyer met deelgemeente-kandidaten, 1 kaartje van de burgemeester, 1 brochure van de provincie, 9 brochures met voorstelling van 1 kandidaat, 3 kaartjes/brieven van buurtgenoten (waarvan 1 met handgeschreven mijn naam, en 1 met handgeschreven Evelines naam)
- SP-A: 7 stuks: 1 brochure over het beleid in onze deelgemeente, 2 brochures waarin enerzijds kandidaten en anderzijds ideeën worden voorgesteld, 1 brochure voor de provincie, 1 brochure rond de lijsttrekker, 2 kaartjes/brieven van buurtgenoten
- N-VA: 5 stuks: 2 voorstellingen van de lijst, 1 brochure van de deelgemeente, 1 brochure van de provincie, 1 brochure van nr. 1 en 2 op de lijst
- Vlaams Belang: 4 stuks: 1 krant om mij een onveilig gevoel te geven, 1 voorstelling van de lijst, 1 voorstelling van de provincie, 1 voorstelling van het beleid
- Open VLD: 3 stuks: 1 uitgebreid boekje met de voorstelling van de kandidaten en de ideeën, 1 boekje voor de provincie, en 1 “Lokale Burgerkrant” (die ik 2 keer gekregen heb)
- LSP (Linkse Socialistische Partij): 1 krantje
Zowat elke partij heeft dus zijn vaste ingrediënten: brochures over de ideeën, brochures over de kandidaten van stad en provincie, brochures over de deelgemeente, en dan nog wat persoonlijke brochures.
Van Groen dus niets gekregen. Ze stonden wel één keer te flyeren aan het station, maar in mijn ochtendlijke haast neem ik daar nooit iets aan. Jammer, want Groen in Dendermonde staat sowieso al niet echt sterk, maar als ze zelfs niet om stemmen vràgen, zullen ze ze ook moeilijk krijgen :-/
Ik heb nog één nachtje de tijd om te slapen over mijn keuze. Aan de hand van 37 brochures en een hóóp tv- en internetinformatie.
Ik ga gewoon stemmen op de goeie.
Een warme werkdag
Wild water
Om de stilte hier te doorbreken, even een actiefoto waar ik best wel tevreden over ben:
We zijn op vakantie geweest. Waarmee ik u in één vlotte beweging doorverwijs naar de blog van de kindjes.
Min Zeven
-7 graden, fietsen en géén handschoenen.
Het is géén goede combinatie, ik zeg het u.
De zieke zoon
Wat nieuws van het thuisfront…
Kerstboom
Ik ben de eerste echte werkdag van 2012 begonnen met het planten van een kerstboom!
Een zaadje voor een kerstboom.
Zo hebben we er op den bureau allemaal eentje. Gekregen van de baas voor onze kerst. En nu veel liefde en water geven. En groeicompetitie houden op den bureau.
En volgend jaar onze kerstboompjes versieren 🙂
Zalig Kerstfeest
Glazen huisjes
Ik passeer quasi dagelijks aan het Glazen Huis in Leuven, waar dit weekend de jaarlijkse StuBru-benefietshow weer van start kan gaan.
Al weken zijn ze daar in de weer in Leuven, met het opbouwen van een studio, van containers, van een groot podium op het dak, en van een heleboel zaken rondomrond. Het stationsplein staat goed vol. Wat een verschil met de eerste, gezellige edities.
Ik ben niet op de andere plaatsen gaan kijken, maar ik veronderstel dat ze in Gent en Antwerpen de afgelopen weken hetzelfde hebben gedaan. Want deze laatste editie trekt rond. Drie glazen huizen.
Ben ik de enige die het daar moeilijk mee heeft? Ik twijfel niet aan de efficiëntie van de VRT en de opbouwers, maar die hele set op drié plaatsen helemaal gaan opbouwen, weken aan een stuk, en al dat materiaal driedubbel voorzien, om uiteindelijk een tweetal dagen (!) radio te maken vanuit zo’n studio, dat moet toch een smàk geld kosten? Geld dat misschien beter aan het goede doel besteed wordt? Music For Life bijvoorbeeld?
Enfin, ik wens de presentators en de luisteraars een fijne radiotijd toe. En een mooie opbrengst. En een gezonde darmflora.
Klaar voor de feestdagen!
Dat dieet waar ik een tijdje geleden over gesproken heb?
Dat zit er nu echt wel helemaal op.
Ik ben net terug van de diëtiste (na drie maanden zelf mijn plan trekken) en ondanks enkele opmerkingen (‘t is een strenge!) heb ik complimenten gekregen, en hebben we geen volgende afspraak meer vastgelegd.
‘t Zit er op dus, al is dat relatief. Het is natuurlijk de bedoeling dat ik een blijvende verandering in mijn eet- en leefpatroon aanhoud, en de kilo’s er dus af hou. Laat de feestdagen maar komen!
Balans na een klein half jaar nieuwe levensstijl: 19 kilo lichter, en 20 centimeter buikomtrek kwijt. En ik voel me een stuk fitter en leniger, mijn cholesterol is serieus omlaag, en ‘t schijnt dat ik er jonger uit zie. En ik heb een volledig nieuwe garderobe.
En nu vooral op gewicht blijven. In de twee richtingen, want minder is ook écht de bedoeling niet meer.
Gelukkig is mijn sterrenbeeld ‘Weegschaal’.
Frituurpan
Kijk! Kijk!
Een dubbele frituurpan in den Aldi, deze week:
Dat doet me eerlijk gezegd nogal denken aan dit stukje nostalgie:
De treinfilosofen
In Man Bijt Hond mag er dan misschien al een rubriekje “De Toogfilosoof” zijn, waarin de beste toogwijsheden worden prijsgegeven, maar de “treinfilosoof” zou alleszins ook een geslaagd concept kunnen zijn.
Als je volkse wijsheden wil horen over de politiek, de Dexia-crisis, en wat de burger er nu juist allemaal van voelt, dan moet je gewoon een willekeurige trein nemen op een werkdag rond 7 uur of rond 16.30 uur, en je oren spitsen.
Onderbouwde en verrassende stellingen gegarandeerd!