Om de stilte hier te doorbreken, even een actiefoto waar ik best wel tevreden over ben:
We zijn op vakantie geweest. Waarmee ik u in één vlotte beweging doorverwijs naar de blog van de kindjes.
Wild water
Reply
Category Archives: Fotografie
Winters bezoek
En toen stond er plots een winterse vreemdeling in onze tuin.
Hoera! Eindelijk deftig gerief om mee te boetseren, en geen van die poedersneeuw van de afgelopen dagen waar niets mee aan te vangen valt…
Vijf
Kijk, mijn twee favoriete meisjes, samen op één foto. Lore en Eveline, een goeie twee maand geleden.
Mijn Lientje is de beste mama die onze kindjes zich kunnen wensen, en het beste vrouwtje dat ik mij kan dromen. En dat heb ik haar exact vijf jaar geleden duidelijk gezegd, voor een hele kathedraal familie en vrienden.
Lientje, een gelukkige houten trouwverjaardag toegewenst. En we gaan er nog vele vele jaren aanbreien!
Fotoshoot op wit papier (bis)
Kijk, mijn dochter:
Zoals je op de blog van de kindjes kan lezen: net als twee jaar geleden – toen Kobe net kon zitten – heb ik ons dochter op een rol wit papier gezet, en er wat fotootjes van getrokken.
In het artikel met uitleg over de fotoshoot van toen heb ik uit de doeken gedaan hoe ik toen tewerk ben gegaan om de foto’s met witte achtergrond te bekomen. De uitleg van toen blijft gelden, maar omdat ik er sindsdien heel wat vragen over gekregen heb, heb ik deze keer ook een foto van de opstelling zelf getrokken, met wat uitleg:
Je ziet onze living, met vanop het salontafeltje naar beneden gerold een rol wit printerpapier (van een A0-plotter). Dus gewoon papier, niets speciaals voor fotografen of zo.
Het papier is langs twee kanten vastgelegd met een gewicht, en Lore neemt plaats vlak tegen het salontafeltje. Er ligt speelgoed in de buurt, om ze gelukkig te houden. De flitser staat naast haar, het fototoestel op statief staat voldoende ver van haar weg, en de foto’s zijn getrokken met afstandsbediening, zodat je niet achter je toestel moet wegduiken terwijl je je dochter wil doen lachen. Verder staat er nog een reflectiescherm om wat licht te weerkaatsen, maar dat is optioneel.
Dat is het zowat qua opstelling. Het soort foto’s dat je dan bekomt, ziet er zo uit:
Wat volgt is het opkuisen van de foto in Lightroom, en die vervolgens doorsturen naar Photoshop, om hem netjes uit te knippen, en aan de hand van Levels de witwaarden omhoog te trekken. Enig knip-, gom- en retoucheerwerk later is dit dan het resultaat:
Voor de volledigheid vermeld ik erbij dat
- ik absoluut geen specialist ben, en dit dus eigenlijk amateuristisch gepruts is met veel ruimte voor verbetering
- ik zelf eigenlijk niet tevreden ben van het resultaat. De belichting zat slecht, ik zat met lastige schaduwen, en de instellingen van mijn toestel stonden niet optimaal. Maar het moest rap gaan, en ik ben uit vorm.
Succes als je er zelf mee aan de slag wil gaan, en geniet intussen nog wat van de vrolijkheid van onze dochter:
De StuBru-headphone
Dochter
Klokjestijd
Tijd voor een kleine halfjaarlijkse traditie: het is weer uurwisseling (ja, dààrom bent u zo moe), dus het is weer tijd voor de reminder: vergeet bij het verzetten van al je klokjes de klok van je fototoestel niet. Zo blijven je foto’s correct geregistreerd.
En morgen of overmorgen is het weer tijd voor een jaarlijkse traditie: oh-neen-ik-heb-me-overslapen-wegens-te-moe-door-die-stomme-zomertijd.
Joy.
Wie loopt daar over de daken?
Dit vonden we wel grappig. Gisterenavond – de vooravond voor 6 december – keken we uit ons keukenraam, en zagen we plots… iemand over de daken lopen. Het was een man in het rood, en hij was iets in een schoorsteen aan het steken.
Kijk, Sinterklaas hoeft niet altijd per sé show te geven, met zijn werkuniform, zijn valse witte baard, zijn mijter, zijn paard en zijn bende pieten. Als er niemand kijkt, voelt de Sint zich het gemakkelijkst met een losse jeans, een emmer speelgoed, en een ladder om aan de schoorsteen te kunnen.
Doe zo voort, Nicolaas!
Klokjestijd
Blogpauze of niet, ‘t is tijd voor de halfjaarlijkse reminder. Vannacht is die malle uurwisseling daar weer (spring forward, fall backward – we gaan dus een uur achteruit). Als je op ronde bent langs de klokjes in je huis, vergeet dan je digitaal fototoestel niet, zodat je van elke foto juist weet wanneer hij getrokken is…
Rode wijn, kom laat ons vrolijk zijn
Eventjes de blogstilte doorbreken voor een fotootje. Met een woordje van de sponsor eigenlijk.
Vorige week stond een postbode voor de deur met een groot pakje met daarin een fles Argentijnse wijn en zes glazen. Ik was op voorhand op de hoogte gebracht, en het land had ik zelf mogen kiezen.
De wijn en de glazen kwamen uit de Carrefour, waar het momenteel wijnfestival is. Gisteren hadden we volk over de vloer, dus het ideale moment om de wijn en de glazen uit te proberen! En dat is zeer goed bevallen, dank u wel. Een bijzonder lekker wijntje, zoals dat moet zijn op een zondagmiddag.
Voor het geval dat er zeer grote fans hetzelfde willen drinken als ik: het was een Bodega Lurton Cabernet Sauvignon Reserva uit 2006. Voila, alstublieft.
Vier!
Dit is het meisje dat ik op een Leuvens feestje begin 2001 leerde kennen.
Dit is het meisje waarmee ik een jaar later hand in hand aan een lange reis tesamen begonnen ben.
Dit is het meisje waar ik op 20 augustus 2005 “Ja!” tegen gezegd heb.
Dit is de mama van mijn zoon, en de kwieke drager van mijn tweede kindje.
Dit is mijn vrouw, waar ik elke dag “Ja!” tegen wil zeggen, waar ik vandaag vier jaar mee getrouwd ben, waar ik mijn kindjes mee wil opvoeden, en waarmee ik altijd verder op pad mee wil gaan, verkennend met elkaar.
20 augustus 2009. Misschien wel de eerste 20 augustus sinds het begin van de metingen waarop het niet regent. Een bijzonder zwangere 20 augustus, met een zeer moeizame en pijnlijke bolle buik. Een mooie 20 augustus, gewoon omdat het vandaag 20 augustus is.
Gelukkige trouwverjaardag, bolleke.
(PS: En ook een gelukkige vierde trouwverjaardag aan Lien en Peter!)
Update: Okee, het heeft geregend. Dat is dus het zesde jaar op rij dat het regent op 20 augustus. En zelfs al had het niet geregend; 35 graden is nu ook niet direct het weer waarvan ik droom voor mijn trouwdag…
Yoghurt
Een intiem voedingsmomentje tussen moeder en zoon.
Te behandelen: 0
Ongelofelijk zeg, dat ik dat nog mag meemaken.
Na de gigantische fotobewerkings-achterstand die ik in het afgelopen jaar heb opgelopen door ziekte van Eveline, door verbouwingen, door verhuis en door zwangerschap, ben ik er nu – het is vakantie – eindelijk in geslaagd die achterstand weg te werken.
Waar op het ergste de teller van ‘te bewerken foto’s’ op 900+ foto’s stond, staat er nu dit te lezen in mijn Lightroom:
Waaaah, wat een geweldig bevrijdend gevoel. Leve de vakantie!
Verschiet dus niet als u binnenkort her en der stokoude foto’s van mij ziet opduiken als waren ze glimmend nieuw 🙂