Duopolies

Computers

Nu de wereld niet vergaan is eind 2012 zijn we met zijn allen vrolijk begonnen aan het beleven van 2013. Een jaar waarin er – net zoals ieder jaar – weer heel wat gaat veranderen. Niet in het minst op de technologiemarkt.

Het jaar is nog vers, en de nieuwtjes stromen al binnen. Bijvoorbeeld over het nieuwe Ubuntu-besturingssysteem voor smartphones.

Lovenswaardig. Ik ben altijd al een Linux-sympathisant geweest. En Ubuntu is een fijne Linux-smaak. En toch. Ik zat er echt niet op te wachten. En ik zit er echt niet om te juichen.

Want van al te veel keuzes wordt niemand beter. De fabrikanten niet, de ondersteuners niet, en de klanten niet.

Kijk, wat er nu op de mobiele platformen aan het gebeuren is, is jaren geleden al op de pc gebeurd. De PC-markt bestaat al jaren uit Windows, Mac OS en Linux. En een paar kleintjes.

Dus klanten moesten één van die drie systemen kiezen. En programmamakers moesten kiezen voor welk systeem ze hun programma’s schreven. Meestal voor Windows. En misschien ook voor Mac. En dan was er weer een hele reeks software die enkel op Linux werkte. Maar die dan uiteindelijk ook wel weer bleek te werken op Mac. Want dat is tegenwoordig een halve Linux.

Niet alleen voor de softwareontwikkelaars is dat kiezen en dubbel werken, ook voor de helpdeskondersteuners is dat een hel. Documentatie voor Windows. Welke versie? Voor Windows 7. Maar ook voor Windows XP. En vergeet Vista niet. En nu de documentatie updaten naar Windows 8. Maar dan ook nog documentatie voor Mac.
– “Serieus? Ah maar we hebben hier nog iets liggen.”
– “Ja maar dat is voor OS X 10.6 en ondertussen zien die schermpjes er helemaal anders uit.”
– “Allez, hermaken dan”.
En dan nog Linux.
– “Maar daar beginnen we niet aan. Die zijn slim genoeg om dat zelf uit te zoeken.”

Enfin, niet eenvoudig allemaal. En het resultaat is twintig handleidingen. Die niet onderhouden worden.

Maar l’histoire se répète. Ook op de mobiele markt wordt iedereen met keuzes geconfronteerd. Meer keuzes zelfs. De grote jongens zijn deze keer Android en iOS. Dus je apps kunnen maar beter op die twee systemen werken. Maar liefst Windows Phone niet vergeten. En als het even kan Blackberry ook niet. Over Symbian en Tizen zwijg ik. Vier systemen om apps voor te maken.

Wat voor de klant ook niet goed is. Want geen één software-ontwikkelaar ziet het nog zitten om zijn apps voor àl die systemen te maken. Dus geen één van die systemen zal nog compleet zijn, en alle gewenste apps draaien.

En voor de helpdeskmedewerkers is het helemaal hel nu. Beschrijving van de e-mailconfiguratie? Begin maar: Outlook voor Windows, Outlook voor Mac, Windows Live Mail, Thunderbird, Mac Mail, … en dan nog de mobiele systemen: iOS, Android, Windows Phone en Blackberry. Draadloze configuratie? Herbegin maar: alle Windows-smaken, alle Mac OS-smaken, liefst ook Linux, en dan nog de vier mobiele systemen. Dertig handleidingen!

Is het dan gek dat ik vind dat er geen plaats meer is voor Ubuntu op de smartphone? Ook al is dat gebaseerd op de desktop-Ubuntu? Zelfde basissysteem of niet – de screenshots en de gebruikerservaring gaan toch anders zijn hoor.

Kijk, ik weet dat monopolies voor niemand goed zijn. Laten we vooral niet naar een ongezonde markt met één systeem gaan.

Maar kunnen we in 2013 niet afspreken dat alle goede dingen uit 2 bestaan?

Voorstelletje. Als we nu eens zeggen dat Windows 8 de doodsteek was voor Windows, en dat we enkel nog Mac OS en Linux overhouden op de pc? Ubuntu Linux dan.

En als we nu eens afspreken dat Android eigenlijk een beetje de Linux van de smartphone is, en we daar enkel Android en iOS overhouden?

En als Google nu eens zou toegeven dat Plus niks wordt, en we op de sociale media enkel Facebook en Twitter overhouden?

YouTube en Vimeo voor filmpjes. Flickr en Instagram voor foto’s. Nikon en Canon voor fotografie. Enzovoort.

Of zoiets.

Zou dat geen geweldig administratief vereenvoudigend 2013 worden, zo?

Sorry, wij ondersteunen geen standaarden

Bedenkingen en hersenkronkels

“Nu nóg makkelijkere toegang tot de energiedesk via de smartphone app!”

Electrabel meldt ons via straataffiches trots dat het een ‘app’ heeft ontwikkeld om “makkelijke toegang” tot de energiedesk te krijgen. Als er nu één bedrijf is dat niet echt moet stoefen met zijn vreselijke website, dan is het wel Electrabel, maar kom – daar gaat het hier niet over.

Het gaat om die app. De apps schieten als paddestoelen uit de grond. Wil je als bedrijf hip zijn, dan geef je je klanten nieuwe mogelijkheden via een app voor hun smartphone. Toch zeker en vast voor de iPhone. Eventueel voor Android. En als ze écht budget te veel hebben misschien ook voor Windows Phone.

De miljoenen mensen die geen iPhone hebben, die kunnen hun plan trekken met de website. De website – waar geen ontwikkelwerk meer ingestoken wordt, en geen nieuwe toepassingen bijkomen. Ah neen, onze ontwikkelaars hebben de handen vol met het ontwikkelen van al die coole apps!

Een absurde omgekeerde beweging is dat, als je kijkt waar we vandaan komen. 15 jaar geleden had nog lang niet iedereen een computer, en alleen maar een kleine groepje happy few had toegang tot internet. Via de modem. Traag en krakend. Niet erg, want de websites waren ook traag en krakend.

Langzaamaan ontwikkelde het web zich, en werden nieuwe mogelijkheden ontdekt. Waarbij elke browser zijn eigen weg insloeg. Internet Explorer deed zijn eigen zin, Netscape deed zijn best om de standaarden te volgen, later gevolgd door Firefox. En Safari. En Chrome. En een handvol Linux-browsers. En elke browser toonde een webpagina op een andere manier. God, zelfs binnen één merk, Internet Explorer, toonde iedere versie pagina’s op zijn manier.

Meer en meer mensen hadden toegang tot het web, en het web kon meer en meer. Wie geen pc of internettoegang had, die raakte achterop. Maar zelfs als je wel internet had, was je nog niet zeker dat de webpagina werkte: enige standaardisatie was compleet zoek. Als je de pech had dat je een webpagina met de verkeerde browser bekeek, kon je je plan trekken.

Daar lijkt de afgelopen jaren éindelijk verandering in te komen. De meerderheid van de gezinnen heeft internettoegang. Webontwikkelaars houden meer rekening met standaarden, en de browsers groeien qua functionaliteit naar elkaar toe. De meeste webpagina’s gedragen zich tegenwoordig gelijkaardig in Internet Explorer 8, Firefox 3 of 4 en Chrome. Hoera, hoera.

En dan komen de apps. Hopla, weg standaarden! “Wij hebben een superdeluxe fantastische app voor iedereen! Supermakkelijk. Aja, je moet wel een dure iPhone hebben.”

De apps zijn meer dan gadgets geworden. Bedrijven verleggen functionaliteit van hun website naar de apps. Over 2 jaar zal er een hele reeks mogelijkheden zijn, die enkel toegankelijk is via de juiste app. En daar zal je dan staan met je fantastisch nieuwe state-of-the-art laptop uit de Fnac, met de allerlaatste versie van Windows en je supersnelle internetverbinding van Telenet. “Sorry, ons bedrijf doet niet meer mee aan de standaarden. U hebt de verkeerde telefoon.”

Ik word daar eigenlijk niet vrolijk van. Echt niet.