De ware toedracht

Als men ooit nog eens een assisenjury zoekt: wend u tot het personeel van Delhaize in Heverlee.

De broodjessmerende dames waren vanochtend in een drukke discussie over de parachutemoord verwikkeld, en waren – nu het verdict gevallen is – elkaar haarfijn uit de doeken aan het doen wat er nu eigenlijk écht gebeurd is!

“Da is diejen enen ee, diejen minnaar. Die vrouw die kreeg wroeging en die wilde terug naar hare vent, en die ging dus hare minnaar dumpen, en toen dacht diejen: als ekkik haar nie kan krijgen, dan kan niemand haar krijgen!”

“Ajaaa, natuurlijk!”

Voila, ge hebt het gehoord eh allemaal. Zeg dat de madammen van den Delhaize het gezegd hebben!

Dressing

Algemeen

Ik ben een levend reclamebord voor de verse slaatjes van Delhaize. En in het bijzonder van hun ‘lichtheid’.

Waarom? Is er dan iets speciaals aan mij te zien misschien? Neen! En dat is het hem juist!

Vanmiddag heb ik een slaatje gegeten dat ik gekocht had in de Delhaize. Een zelfbouwpakket: een hoop bijeengeklutste groentjes, stukjes gebakken kip, en een zakje dressing om door de rest te klutsen. Ik had wat moeite om het zakje open te krijgen (okee, dat specifieke stuk is sléchte reclame), maar ben er uiteindelijk toch in geslaagd om een klein gaatje te maken, waardoor ik de dressing over mijn slaatje kon spuiten. En toen liep het fout. De dressing spoot naar de verkeerde kant en landde – kwak – op mijn hemd en op mijn broek. Na enig gevloek heb ik het kwakje direct opgekuist met een papieren servietje, maar ik dacht dat ik mij de rest van de namiddag op mijn bureau ging moeten verstoppen, want dressing, da’s vettig, en vet, dat maakt plekken. Dacht ik.

Groot was dus mijn verrassing toen de velkken na amper een half uurtje spoorloos verdwenen waren. Geen vlekje op mijn broek, geen vlekje op mijn hemd. Hetgeen zeer sterk pleit voor de dressing, die blijkbaar helemaal niet zo mayonaisig is als je wel zou vermoeden. Hoera!

En het heeft nog gesmaakt ook! En ik kon vrijelijk door de gangen rondhuppelen zonder de schande van de dienst te zijn. Allee ja, op dat huppelen na dan.

Anti-tabakdag

Algemeen

Het is vandaag wereld anti-tabakdag. Vanaf vandaag zijn de vieze kleurenfoto’s van de kwalijke rookgevolgen verplicht op de pakjes.

Mijn oog viel alvast op deze zeer verdienstelijke reclame van een Belgische supermarkt in de krant:

Koekjessigaretten bij Delhaize

Zeer smakelijk.

Kassa-etiquette

Bedenkingen en hersenkronkels

Een kleine tip voor de kassiersters van de Delhaize in Heverlee:

Als je onder elkaar wil zeuren over de werkdruk, en wil klagen over je directeur, doe dat dan niet terwijl er klanten aan je kassa staan. Dat maakt de wachtrij alleen maar langer (en de werkdruk hoger) dat geeft geen goede indruk bij je klanten, en dat ontstemt sommige klanten die graag op een goed voetje staan bij de directeur en er regelmatig eens een babbeltje mee slaan. Foei!

Alstublieft, nog een prettige dag verder.

Zakje

Humor

ZakjeIn De Standaard van vandaag staat een column van Geert Stadeus over de zakjes bij Delhaize, en hoe ze open te krijgen.

Het deed me denken aan een schitterend filmpje, van een Engelse stand-up comedian (John Fealey) die in een Nederlands programma op hilarische wijze komt vertellen over zijn ervaringen bij Albert Heijn, de Nederlandse supermarktketen.

Klik hier voor het filmpje op YouTube, of kijk gewoon hieronder.

Continue reading