100 tips voor iOS 10 (en lager)

De Apple-toestellen staan bekend voor hun gebruiksvriendelijkheid. En hoewel dat de laatste tijd niet meer altijd even hard het geval is – we moeten daar eerlijk in zijn – kunnen de meeste mensen wel direct aan de slag met een iPhone of een iPad, en vinden ze wat ze nodig hebben om er de dagelijkse handelingen mee te doen.

Maar er zijn zo ongelofelijk veel handigheidjes aan een iOS-toestel die op het eerste zicht niet altijd even duidelijk zijn. Ik zie dat vaak als ik met vrienden of collega’s meekijk over de schouder, en hen op een omslachtige wijze iets zie doen wat eigenlijk veel simpeler kan. Maar vaak komt het er op neer “dat je het wel moet weten”. Ik geef die mensen goedbedoeld tips, en ze zijn mij daar altijd heel dankbaar voor. En dan krijg ik soms de opmerking: “je zou dat eens allemaal op een rijtje moeten zetten, die tips”.

Wel, dat is exact wat ik een tijdje geleden gedaan heb voor mijn collega’s. Tijdens een interne middagsessie op het werk heb ik een 100-tal tips en tricks voor iOS 10 (en lager) getoond. En het achteraf nog eens in een presentatie gezet.

En omdat die tips niet alleen nuttig zijn voor mijn collega’s, maar ook voor alle andere geïnteresseerden, gooi ik de presentatie Creative Commons-gewijs op het internet. Alstublieft, u mag hem downloaden en lezen. Hopelijk haal je er veel nuttige info uit!

iOS tips & tricks

Waarom Apple maandag wél een iWatch aankondigde

Ik ben na de WWDC-keynote (een feest vol Apple-aankondigingen) van afgelopen maandag nog eens in mijn pen gekropen, maar ik heb mijn artikel ingestuurd als gastbijdrage voor de uitstekende website Apple Nieuws Vlaanderen.

Het artikel staat daar dus gepubliceerd. Allen daarheen!

CoderDojo

Computers

Onderstaand artikel heb ik geschreven voor de Leuvense stadsblog Leven In Leuven. Het is daar verschenen via deze link. Ik herhaal het artikel hier nog ‘ns, met een gewijzigde laatste paragraaf. In plaats van naar Leuven te verwijzen, doe ik op mijn eigen blog graag een oproep voor Dendermondse coaches.

Ik schrijf deze tekst terwijl ik op de trein zit. Mijn computer staat op mijn schoot, en is via mijn smartphone verbonden met internet. Tegenover mij zit iemand via zijn telefoon op te zoeken of zijn trein nog op tijd rijdt, en naast mij leest een man de krant op zijn tablet. De treinbegeleider komt langs en controleert de geldigheid van mijn abonnement via haar zakcomputer, waarmee ze daarnet een ticket geprint heeft voor een reiziger. Ondertussen geeft de lichtkrant in de trein aan in welk station we zometeen stoppen.

We kunnen ons amper nog voorstellen hoe het leven er uit zou zien zonder al die computers, en de komende jaren en decennia zal technologie alleen maar een belangrijker plaats innemen in ons leven. En voor onze kinderen zal het de normaalste zaak van de wereld zijn dat dagelijkse gebruiksvoorwerpen programmeerbaar zijn.

De Handige Harry’s van morgen zullen programmeurs zijn. Wie kan programmeren, zal al die technologie naar zijn hand kunnen zetten, en er wonderlijke dingen mee doen. En net daarom is het belangrijk dat we onze kinderen zo vroeg mogelijk laten proeven van die technologie. Dat we hen zín geven om te programmeren, om elektronische schakelingen te bouwen of om gewoon wat te experimenteren met technologie.

Daarom ben ik op dit moment op weg naar Flanders DC in Leuven, voor mijn tweede sessie als CoderDojo coach. CoderDojo is een van de vele mooie initiatieven die de afgelopen jaren ontstaan zijn met als enige doel om kinderen kennis te laten maken en “fun” te laten beleven met programmeren en technologie. Tijdens zo’n CoderDojo sessie (her en der in Vlaanderen) brengen we 30 kinderen tussen 7 en 14 jaar bij elkaar, en laten we hen vooral experimenteren. Geen saaie lessen of een ellenlange uitleg – gewoon doén: programmeren, elektronische schakelingen bouwen en websites maken, en onderweg vallen, opstaan en bijleren. In dezelfde ruimte lopen de CoderDojo coaches rond – volwassenen die bijspringen waar nodig om een while-lus uit de knoop te halen, een weerstand op de juiste plaats in een circuit te plaatsen of een stukje website te helpen layouten.

Sfeerbeeld van de Leuvense dojo

Sfeerbeeld van de Leuvense dojo

Het resultaat is verbluffend. Op het einde van zo’n sessie van 3 uur mogen de kinderen die dat willen, laten zien wat ze gemaakt hebben. En dan ben je als coach verbaasd over hoe snel ze de nieuwe technieken en denkwijzes overnemen, en hoe creatief ze kunnen zijn in wat ze maken. We kunnen als volwassene vaak nog wat opsteken van de efficiëntie waarmee zo’n 8-jarige een probleem oplost in een programma of schakeling.

Kinderen moeten op zo’n sessie vooral kennis maken met de concepten van programmeren, en niet zozeer met 100-en-1 programmeertalen. Daarom wordt er gewerkt met didactische platformen en tools. Leren programmeren doen ze in de heel visuele maar straffe Scratch-omgeving. Experimenteren met websites kunnen ze rechttoe rechtaan dankzij tools als CodePen. En voor de elektronische schakelingen wordt er gewerkt met Arduino, een open source elektronica platform.

Het toonmoment is een heerlijke afsluiter van de sessie. Zowel voor de kinderen, als voor de coaches. Want zo’n CoderDojo is volledig gratis en draait alleen maar op vrijwilligers. De drijfveer voor de coaches is om kinderen te zien groeien en mooie dingen te zien maken. En regelrechte programmeertalenten te zien ontluiken.

Vrijwillige coaches. Dat is wat we nodig hebben om zo’n dojo draaiend te houden. En om nieuwe dojo’s op te richten. Er zijn plannen om ook in Dendermonde een dojo op te richten, maar daarvoor moeten we nog wat volk bijeen sprokkelen. De drempel is bijzonder laag: je hoeft als coach niet eens een grondige voorkennis te hebben. Heb je dus zin om mee te coachen, en heb je wat affiniteit met technologie, contacteer me dan gerust, en dan spreken we verder af.

Gewoon doen!

Continue reading

Talk to the hand

Dít haalt het kind in mij helemaal naar boven.

Telefoontje spelen met de handen. Hoe ONGELOFELIJK GEWELDIG is dit wel niet?

Ik wil dit! En ik wil dat het het hele jaar door winter is!

Duopolies

Computers

Nu de wereld niet vergaan is eind 2012 zijn we met zijn allen vrolijk begonnen aan het beleven van 2013. Een jaar waarin er – net zoals ieder jaar – weer heel wat gaat veranderen. Niet in het minst op de technologiemarkt.

Het jaar is nog vers, en de nieuwtjes stromen al binnen. Bijvoorbeeld over het nieuwe Ubuntu-besturingssysteem voor smartphones.

Lovenswaardig. Ik ben altijd al een Linux-sympathisant geweest. En Ubuntu is een fijne Linux-smaak. En toch. Ik zat er echt niet op te wachten. En ik zit er echt niet om te juichen.

Want van al te veel keuzes wordt niemand beter. De fabrikanten niet, de ondersteuners niet, en de klanten niet.

Kijk, wat er nu op de mobiele platformen aan het gebeuren is, is jaren geleden al op de pc gebeurd. De PC-markt bestaat al jaren uit Windows, Mac OS en Linux. En een paar kleintjes.

Dus klanten moesten één van die drie systemen kiezen. En programmamakers moesten kiezen voor welk systeem ze hun programma’s schreven. Meestal voor Windows. En misschien ook voor Mac. En dan was er weer een hele reeks software die enkel op Linux werkte. Maar die dan uiteindelijk ook wel weer bleek te werken op Mac. Want dat is tegenwoordig een halve Linux.

Niet alleen voor de softwareontwikkelaars is dat kiezen en dubbel werken, ook voor de helpdeskondersteuners is dat een hel. Documentatie voor Windows. Welke versie? Voor Windows 7. Maar ook voor Windows XP. En vergeet Vista niet. En nu de documentatie updaten naar Windows 8. Maar dan ook nog documentatie voor Mac.
– “Serieus? Ah maar we hebben hier nog iets liggen.”
– “Ja maar dat is voor OS X 10.6 en ondertussen zien die schermpjes er helemaal anders uit.”
– “Allez, hermaken dan”.
En dan nog Linux.
– “Maar daar beginnen we niet aan. Die zijn slim genoeg om dat zelf uit te zoeken.”

Enfin, niet eenvoudig allemaal. En het resultaat is twintig handleidingen. Die niet onderhouden worden.

Maar l’histoire se répète. Ook op de mobiele markt wordt iedereen met keuzes geconfronteerd. Meer keuzes zelfs. De grote jongens zijn deze keer Android en iOS. Dus je apps kunnen maar beter op die twee systemen werken. Maar liefst Windows Phone niet vergeten. En als het even kan Blackberry ook niet. Over Symbian en Tizen zwijg ik. Vier systemen om apps voor te maken.

Wat voor de klant ook niet goed is. Want geen één software-ontwikkelaar ziet het nog zitten om zijn apps voor àl die systemen te maken. Dus geen één van die systemen zal nog compleet zijn, en alle gewenste apps draaien.

En voor de helpdeskmedewerkers is het helemaal hel nu. Beschrijving van de e-mailconfiguratie? Begin maar: Outlook voor Windows, Outlook voor Mac, Windows Live Mail, Thunderbird, Mac Mail, … en dan nog de mobiele systemen: iOS, Android, Windows Phone en Blackberry. Draadloze configuratie? Herbegin maar: alle Windows-smaken, alle Mac OS-smaken, liefst ook Linux, en dan nog de vier mobiele systemen. Dertig handleidingen!

Is het dan gek dat ik vind dat er geen plaats meer is voor Ubuntu op de smartphone? Ook al is dat gebaseerd op de desktop-Ubuntu? Zelfde basissysteem of niet – de screenshots en de gebruikerservaring gaan toch anders zijn hoor.

Kijk, ik weet dat monopolies voor niemand goed zijn. Laten we vooral niet naar een ongezonde markt met één systeem gaan.

Maar kunnen we in 2013 niet afspreken dat alle goede dingen uit 2 bestaan?

Voorstelletje. Als we nu eens zeggen dat Windows 8 de doodsteek was voor Windows, en dat we enkel nog Mac OS en Linux overhouden op de pc? Ubuntu Linux dan.

En als we nu eens afspreken dat Android eigenlijk een beetje de Linux van de smartphone is, en we daar enkel Android en iOS overhouden?

En als Google nu eens zou toegeven dat Plus niks wordt, en we op de sociale media enkel Facebook en Twitter overhouden?

YouTube en Vimeo voor filmpjes. Flickr en Instagram voor foto’s. Nikon en Canon voor fotografie. Enzovoort.

Of zoiets.

Zou dat geen geweldig administratief vereenvoudigend 2013 worden, zo?

Met extra grote letters

Computers

De nieuwe maatschappij levert toch meer en meer bevreemdende ervaringen op. Niet dat ik er iets op tegen heb, maar bevreemdend is het wel.

Ik zit deze ochtend op de trein Mechelen-Leuven, en tegenover mij zit een kranig oud dametje van rond de 75 te babbelen met haar vriendin die er iets jonger uit zag. Over koetjes en kalfjes. Oude-dametjes-babbeltjes.

In Haacht stapt haar vriendin af, en blijft de 75-jarige alleen achter. Niet getreurd echter, want ze grijpt in haar handtas en haalt… een iPad boven. Om vervolgens de eBook-reader op te starten en een boek te beginnen lezen.

Respect.

Wat er kapot is aan mijn computer

Computers

Zoals de aandachtige lezer uit eerdere berichten al kan afleiden, heeft mijn thuispc de geest gegeven, en dat een week nadat de garantie verstreken is.

Omdat ik zelf niet onhandig ben met computers en het probleem niet kan oplossen, en omdat er ondertussen al 10 techneuten zich met het probleem bezig gehouden hebben en het allemaal even bizar en onbegrijpelijk vinden, en omdat er op internet niets terug te vinden is over het probleem, post ik het hier even voor de geïnteresseerden. Het is namelijk een vrij exotisch probleem, blijkbaar.

Bent u niet technisch aangelegd of helemaal niet geïnteresseerd in de binnenkant van de computers, dan kan u hier stoppen met lezen. De anderen lezen gerust verder, en wie weet komen er zelfs nog zinvolle suggesties uit de bus, maar ik heb de strijd opgegeven, en ben aan het uitkijken naar een vervanger.

Continue reading

Toeval

Computers

Zeg nu toch zelf…

Dat een computer kapot gaat, één week nadat de garantie verstreken is, dat kan nu toch geen toeval zijn? Daar moét toch een chip ingebouwd zitten, die de bom doet ontploffen op het juiste moment?

Mijn laptop, die mij al drie jaar en een week trouw dienst bewijst, gaat voortaan door het leven met een zwart scherm. Deprimerend, vind ik dat.

ULeuven

Computers

Toch grappig eh, hoe sommige mensen azen op domeinnamen die ooit misschien wel eens zouden kunnen overgekocht moeten worden voor veel geld…

Gisteren in het nieuws: “K.U.Leuven denkt na over K” – over het feit dat onze Alma Mater misschien wel de ‘K’ in zijn naam zou laten vallen.

En dan wordt prompt uleuven.be geregistreerd. Het leven is voor de rappe…

Afscheid van een mainframe

Computers

Rond deze tijd start hier op mijn werk in de centrale hal een afscheidsreceptie. Een pensionering.

Niet van een collega, maar van een machine. De mainframe. De eens zo gigantische mainframe die de helft van onze computerzaal vulde, en in de loop der jaren een klein kastje geworden is, heeft al zijn taken overgegeven aan SAP. En daar hoort een drink bij.

Voor de gelegenheid heb ik nog eens zitten snuisteren in onze archieven, en er enkele fotootjes opgedoken die nu in onze hal prijken op posterformaat. En ponskaarten! Als onderleggertjes!

De mainframe zelf wordt ook in de hal opgesteld – straks wordt zijn stekker definitief uitgetrokken.

Foto's uit de oude doos

Foto's uit de oude doos

Foto's uit de oude doos

Foto's uit de oude doos

Foto's uit de oude doos

Foto's uit de oude doos

Gezondheid!

(R)evolutie (bis)

Computers

Twee weken geleden schreef ik dit, als reactie op de lancering van Apples uitvergrote iPhone, de iPad.

Gisteren kreeg ik onderstaande afbeelding in mijn mailbox.

iPad nano

It’s funny coz’ it’s true!

Weg met 2009!

Webstraat

Spoel je frustraties van 2009 door: zet ze op delete2009.nl, en op 1 januari 2010 worden ze vernietigd.

Leuk idee, leuke uitvoering.

Jah, met welke miserie gaan we ne keer beginnen… 🙂

Eternal moonwalk

Webstraat

Zeer leuk en goed gevonden van Studio Brussel: een eeuwigdurende moonwalk als hulde aan Michael Jackson. En ook u kan meedansen.

eternalmoonwalk.com

Sorry, van Kobe hebben we nog geen moonwalkende videobeelden, dus hij zit er niet bij. Maar dat doet me wel denken aan een Evian-filmpje dat toevallig net de dag van Michaels dood in mijn mailbox viel: filmpje. Slechte computeranimatie trouwens.