Appelboom

Algemeen

Ik doe mijn best om dagelijks een appeltje te eten. Lekker, gezond, goed voor de dorst, en wat weet ik nog allemaal.

Ik heb op mijn bureau een paar plantjes staan. Groen, gezond, goed voor de lucht, en wat weet ik nog allemaal.

Vorige week had ik tijdens het eten van mijn appel een lumineus idee: als ik nu eens wat van die appelpitjes uit het klokhuis haal en in één van mijn plantenpotten steek, wat zou dat geven? Niks, waarschijnlijk.

En kijk. Warempel, zoals ze in ‘t schoon Nederlands zeggen. Er komt een plantje uit de aarde gekropen.

Dames en heren, der groeit nen appelboom in mijnen bureau. Intekenen op de eerste vruchtexemplaren kan vanaf nu.

Sta’ksjes (bis)

Van het thuisfront

En lastig dat dat is Ha, en hoe is het vorige week dan nog afgelopen met uw paaltjes in uwen hof? Goed, goed, merci dat ge het vraagt.

Maar die ‘goed’ is enkel maar het resultaat, de ervaring tijdens het verwijderen van de ondingen was allesbehalve goed, prettig of wat dan ook. Het was frustrerend, tijdrovend, bezwetend, rugkrakend en krachtuitputtend. Maar de dekselse ondingen zijn eruit.

Dat de paaltjes geen paaltjes waren, maar serieuze palen, dat heb ik u al verteld. En dat kunt u bij deze ook zien:

Sta'ksjes

Dat ik er met heel veel moeite de houten palen heb uitgekregen, dat heb ik u ook verteld. En dat er nog een paar ijzeren staken (T-profielen) overbleven waar geen beweging in te krijgen was, wist u ook al. Op onderstaande foto ziet u ook waarom er geen beweging in te krijgen was.

Continue reading

Sta’ksjes

Van het thuisfront

sta’ksjes (mv.) keurig West-Vlaams voor in de grond geslagen paaltjes, zie ‘Plant ne keer patatten’ (W. Vermandere)

Werken in de tuin. Het is iets nieuws voor mij. 18 jaar lang heb ik in hartje Ieper gewoond, in een huis met een koer, daarna heb ik zes jaar op kot gezeten zonder tuin, en nu komen we net van vier jaar appartement – uiteraard zonder tuin.

De tuin dus. Een nieuw gegeven. Schuilt er een groot tuinman in mij, of zijn groene vingers niet aan mij besteed? Geen idee, maar momenteel ben ik nog een groentje.

Onze tuin komt van een complete woestenij, en heeft ondertussen een leuk gazonnetje. De enige doorn in het oog: een ex-mestput, helemaal achterin de tuin. De mestput was omzoomd met allerlei sta’ksjes, de meeste in hout, sommige in metaal.

‘t Is properder als dat ding weg is, dacht ik, en bovendien zal het zo makkelijker gras afrijden zijn. Dus bibi vol goede moed de paaltjes te lijf, vandaag.

Ja hallo. Sta’ksjes mijn voeten! Waar ik paaltjes van 30-40 cm verwachtte, bleken het sloebers van anderhalve meter te zijn! Paaltjes met hun voeten in de klei dus, klei met grote zuigkracht.

Ik heb er een pijnlijke rug aan overgehouden, en de hele zone rond de put mogen omspitten, maar de houten exemplaren zijn er eindelijk uit. Vijftien houten palen, twee massieve stenen (10x30x60 cm³) en een boel fauna en rommel later is het eindresultaat een omgeploegde zone, en twee ijzeren smeerlappen (T-profielen) die geen centimeter verroeren. *zucht* Tot zover mijn moedige eerste tuin-ervaring.

Morgen een voorhamer opsnorren, en dan gaan we de ijzeren mormels opnieuw te lijf, met hernieuwde moed. Ik krijg ze nog wel, ik krijg ze nog wel!

(Alle tips zijn welkom, natuurlijk)

Een zetel voor Groen?

Zetel

Morgen is het verkiezingszondag. Dan kiest België zijn nieuwe politieke vertegenwoordigers. De uitslag is een raadsel tot morgen, maar het staat vast dat er klappen gaan vallen, en dat enkele gevestigde zetels zullen verdwijnen.

Volgens de voorspellingen zal Groen! dan weer enkele zetels winnen. Wat dacht u van bovenstaand model?

Stil

Blauw-groen

Vandaag is het Stille Zaterdag, de dag voor Pasen. Bovenstaand tafereel is ook bijzonder stil, enkel verstoord door een groep vogels aan de horizon.

Een gelijkaardige (en erg mooie) foto is trouwens net deze week ook op drieduizend verschenen. Bovenstaande foto dateert van 10 december.

Zalig Pasen!

Groen blaadje

Weblogs

Een groen blaadjeHmmm, ik worstel met mijn deontologie. Zou ik het bekend maken of niet?

Och, waarom niet. ‘t Is fun.

Als weblogger heb je serieuze inzage in het surf- en Googlegedrag van je bezoekers. Een beetje een goeie statistiek-tool geeft je namelijk van elk bezoekje via Google de zoektermen weer. Op die manier krijg je inzage in de meest bizarre zoekopdrachten – bij tijd en wijle publiceer ik misschien wel ‘ns een lijstje, als mijn deontologie het toelaat.

Wat je ook min of meer ziet bij die statistiekjes, is van wààr de bezoekers komen. Min of meer: alle Telenet-gebruikers zijn één pot nat, net zoals de gebruikers van andere commerciële providers. Maar als iemand van binnen een bedrijf surft, zie je meestal wel van welk bedrijf ze komen.

Zo zie ik bijvoorbeeld dat ik steevast bezoekjes van een bepaalde Vlaamse uitgeverij krijg, wanneer ik een link naar een artikel in een van hun kranten op mijn weblog plaats.

En zo stuitte ik vandaag op volgende zoekopdracht:

“Freya van den Bossche, naaktfoto’s, 15 juni 2006”

Ik heb géén idee wat Freya op 15 juni uitgespookt heeft, en ik moet het ook niet weten, maar ik weet wel… dat de zoekopdracht in kwestie vanop het computernetwerk van… Groen! kwam.

Jaja, verbroederen over de grenzen van partijen heen, noemen ze dat dan… De sloebers.