Windhoos

Stel: je staat om elf uur ‘s avonds in je keuken af te wassen. Buiten stormt het. Het regent in vlagen, en plots begint het te bliksemen. Ondertussen zie je de bomen hevig heen en weer zwiepen. En dan plots begint heel het huis te daveren en te trillen. Je hoort boven een deur met een keiharde smak dichtslaan, je hoort buiten dingen omvallen, je hoort glas breken. En twee minuten later is alles weer voorbij, is het buiten weer gewoon aan het waaien en aan het regenen.

Dan denk je even: jeezes, hier is net een tornado gepasseerd. Maar even later kom je weer bij je verstand en zeg je neen, dat kan niet.

En dan lees je dit de volgende ochtend in den digitalen krant.

En dan zie je dit fotoverslag, met foto’s die op een paar honderd meter van uw voordeur getrokken zijn.

Slik…

(link naar het filmpje op de regionale televisie)

10 thoughts on “Windhoos”

  1. jee karel,
    ik las het deze morgen op teletekst… hoop dat het oké is… en dat kobe niet al te fel geschrokken is… iets gehoord van N & P? of B & L?

  2. @lotte: Zoals Bart hierboven ook zegt, was het zeer lokaal. Ik heb de indruk dat wij de rand van de windhoos gevoeld hebben, maar dat we nét buiten de warzone zaten. Dus ik vermoed dat B&L en N&P er ook met de schrik vanaf gekomen zijn (heb ze nog niet gehoord).

    Wat Kobe betreft: op een bepaald moment is de deur van zijn kamer met zo’n gigantische dreun dichtgeslaan… meneer bleef rustig verder slapen…

  3. Ik herken de ervaring, alleen is hebben wij wel schade. Wij wonen vlak bij het ziekenhuis van Dendermonde en de windhoos is over ons huis gegaan. Gevolg: schouw op het dak gevallen, gat erin en binnen evengrote stortbui als buiten.
    Vrij enge ervaring op het moment dat de windhoos voorbij raasde. (Aan de voordeur zagen we witte strepen die aan hoge snelheid passeerden, aan de achterkant zagen we enkel de bomen en de schouw vallen)

  4. In april ’92 zat ik ‘s nachts te studeren (want ‘s ochtends examen) toen plots alles begon te daveren, en ik dacht toen ook: ‘Een áárdbeving?? Dat kan toch niet…’
    Gelukkig dat we er hier in België meestal met de schrik vanaf komen…

  5. Astrid: Wij hebben meer geluk gehad dan jullie!

    Sterkte met het rechtklauteren en het herstellen van de schade; hopelijk kan het rampenfonds wat troost brengen…

Reageer!