Koken: hoe het niet moet

Als het zo snikheet is, kan een mens niet meer helder nadenken. En dan maakt hij al eens foutjes.

Toen ik een half jaar geleden met deze weblog startte, was het een van mijn bedoelingen om af en toe eens een receptje te posten. Koken is namelijk een hobby van mij, ziet u. En ik ben er normaal ook vrij goed in.

Nu, van die bedoeling is momenteel nog niet veel in huis gekomen. Misschien komt dat nog, maar in ieder geval kan ik u vanavond het relaas doen van een chaotische kookavond, compleet met rookalarm en gebroken ovenschotel.

Het menu was een beetje improvisorisch, vanavond: een gehaktbroodje dat we nog in de diepvries steken hadden, wat boontjes, tomatensaus en gebakken aardappeltjes. En het probleem zat bij het vleesbroodje: de oven aangestoken, de vleeskoek uit de diepvries gehaald, de diepgevroren vleeskoek in de ovenschotel gelegd, en gewacht tot de oven wat op temperatuur was. En dan – tien minuten later – ovenschotel en vleeskoek de hete oven in.

“Fout”, hoor ik de fysici onder u al denken. Inderdaad: een thermoshock. Maar daar denkt een mens bij deze hitte niet aan, ik leed zelf aan een thermoshock, weet u wel. Enfin ja, de schotel was ondertussen ijskoud, de oven snikheet, en het gevolg laat zich raden: even later hoorden we een ‘krak’ uit de oven. Daarbij dachten we spontaan aan een gebarsten ovenschotel, maar een (veel te) vluchtige blik in de oven overtuigde ons van het tegendeel.

Uiteindelijk nog enkele keren in de oven gepiept om te zien of het vlees braaf was, en dat was het niet. Het spetterde als nooit tevoren, de bodem van de oven zag vettiger dan ooit, en er begon zich meer en meer rook te ontwikkelen.

Toen we bijna geen hand voor ogen meer zagen (de ramen op het appartement waren dicht, om de warmte buiten te houden), en het rookalarm luid piepend afging, roken we onraad. Vanwaar al die rook? En hoe komt het dat het vet maar van die schotel blijft afdruipen?
Een nadere controle leerde ons… dat de ovenschotel effectief gebarsten was.

We hebben zo efficiënt mogelijk een ovenschotelwissel uitgevoerd, maar ik kan u verzekeren dat het geen sinecure is om dit te doen met een druipende, gebroken ovenschotel, zonder de keuken onder te druipen. En om verdere rookontwikkeling te voorkomen, heb ik eerst even vlug de bodemplaat van de oven gekuist, maar in een oven van 200 graden kruipen, terwijl het op je appartement al 30 graden was – dat valt helemaal tegen.

Enfin… om een lang verhaal iets minder lang te maken: tegen half negen hebben we uiteindelijk nog smakelijk gegeten. En de Collishop-catalogus doorbladerd.

Op zoek naar een nieuwe ovenschotel.

Reageer!