In de Humo van deze week staat een artikel over straling. Dat GSM-straling wel degelijk schadelijk is, maar dat bovendien ook alle onschuldig gewaande WiFi-netwerken en draadloze huistelefoons voor de nodige schadelijke straling zorgen, zeker voor kinderen.
Nu moet je de wetenschappelijke, dreigende artikels uit de Humo wel vaker met een korreltje zout nemen, en het blad denkt graag zwartgallig, maar toch: het zet een mens aan het denken.
Uiteraard kan het niet zijn dat al die straling die tegenwoordig rond onze kop vliegt, niéts doet. Alles is tegenwoordig draadloos: ons internet, onze telefoons, onze autosleutels, onze muis en ons toetsenbord, allerlei huishoudtoestellen, en het gaat er alleen nog maar erger op worden: binnenkort printen we draadloos, sturen we draadloos beelden van onze camera naar onze computer, en moeten we onze usb-stick niet meer uithalen om er gegevens op te zetten. En er zijn al experimenten met draadloze elektriciteit.
Allemaal zéér handig en clean, maar onze ether moet eens verzadigd raken. En ons hoofd. Al die straling moet ergens naartoe.
Als je daarover aan het nadenken bent, dan voel je je effe schuldig dat de wieg van je kleine baby op twee meter van je wireless basisstation staat. Of dat je de kleine een flesje geeft op je schoot, terwijl aan je heupen je mobieltje bengelt. Of dat we hier voor het gemak onze vaste telefoon door een draadloos huismodel willen vervangen.
Aan de andere kant: stel nu dat ik radicaal zeg: weg ermee, met al die straling. De GSM blijft in de jaszak beneden in de gang, we halen de goede, oude ethernetkabel boven om te internetten en we blijven spelen en prutsen met de telefoondraad tijdens het bellen. Stel nu dat ik de straling wat uit mijn huis probeer te bannen, dan staan we nog nergens. Want de omnibereikbaarheid van de GSM wordt gewaarborgd door een volledige dekking van België, en wel door drie providers. De draadloze netwerken van de buren zoeven hier vrolijk rond – op ons appartement vingen we 6 signalen op. De radiogolven waarop Studio Brussel deint, hangen hier in de lucht.
Met andere woorden: de straling is niet meer uit onze ether weg te denken. Het enige wat erop zit om de striling te ontvluchten, is mijn huis isoleren en er een bunker van maken, of een stralingsvrije vakantieplek opzoeken.
En waar vind je nog zoiets? In de Afrikaanse brousse? In het regenwoud?
Misschien een gat in de markt voor touroperators:
Effe stralingsrust nodig? Effe ontsnappen aan je gekookte hersenen? Effe compleet onbereikbaar wezen? Boek nu je reis naar Verweggistan, en we garanderen je een stralingsvrije week in de stralende zon aan het zwembad!
En dan maar hopen dat er daar geen aardstralen zijn 🙂
om over die stralende zon nog maar te zwijgen zeker