Vadermoord

Zoals ik vanochtend al schreef, had ik gisterenavond een feestje.

Na het voortreffelijke avondmaal trokken we met z’n allen naar het STUK, alwaar Gert Bettens en Ellroy respectievelijk liedjes van The Beatles en van Bob Dylan brachten, op een zeer intieme manier (in het kader van het mini-festivalletje Vadermoord).

De voor mij onbekende Ellroy was eerst aan de beurt.

Vadermoord: Ellroy

De Leuvenaar had af te rekenen met serieuze technische storingen aan zijn versterker, waardoor het optreden continu verstoord werd door audiogezoem en onderbrekingen. Zeer chaotisch allemaal, maar hij ving het op met een enorme rust, en een aparte vleug humor.
Maar da’s allemaal onbelangrijk want: wat een stem heeft die gast! Een diepe, rauwe, schurende, maar zeer vaste stem om van te houden. Ik ga deze meneer en zijn muziek in de gaten houden!

Na de pauze was het de beurt aan Gert Bettens, in een vorig leven als broer van Sara helft van het duo K’s Choice.

Vadermoord: Gert Bettens zingt The Beatles

Gert had de ongelofelijk moeilijke opdracht zijn versie te brengen van liedjes van the Beatles, maar hij heeft dat op een meesterlijke wijze gedaan. In plaats van de liedjes gewoon zonder meer na te spelen, speelde hij een eigen, intieme interpretatie. Vooral We can work it out is blijven nazinderen.

Hierbij werd hij begeleid op piano door een voor mij helaas onbekende man, die op de duur in een lichte trance verkeerde.

Trance

Na de optredens was het karaoke-time in het STUKcafé, maar daar zullen we maar over zwijgen…

Reageer!