Och, terwijl we toch verkeersverhaaltjes aan het vertellen zijn, kan er nog wel eentje bij.
Ik woon vlak bij een school. En ‘s ochtends rond 8 uur durft het nogal eens druk te zijn in onze buurt, en wil er al eens wat file staan.
Onlangs stond er een file in mijn straat omdat aan het kruispunt met een andere straat een dame van middelbare leeftijd met de auto stond te wachten tot ze een gaatje vond om door te rijden, maar gezien de continue verkeersstroom in de andere straat, vond ze zo’n gaatje niet.
Uiteraard begonnen de bestuurders achter haar flink ongeduldig te worden. Eén claxon, twee claxons, drie claxons. Tuut-tuut-tuut! Juist ja, jaag dat mensje nog wat meer op, dat zal haar zeker motiveren.
Op een bepaald moment stapt een flink geïrriteerde man – eveneens van middelbare leeftijd – uit zijn wagen, loopt hij naar de voorste wagen, begint hij op haar ruitje te tikken en roept – met grote gebaren – “Maar rij dan toch dooooor! Rij toch dooooor!!!!!” en vloekend en zuchtend gaat hij naar zijn wagen terug.
Ik muis er met mijn fiets stilletjes vanonder, en zet mijn weg naar het werk verder. Even later rijdt de bewuste en nu verloste man mij met zijn wagen aan 60 km per uur (in zone 30) voorbij, en kan ik nog net de sticker op zijn achterruit zien:
“Opgelet! Voorbeeldige bestuurder aan boord.”
Juist ja. En laat me raden: hij was zondag ook op de concerten voor verdraagzaamheid?
Het is altijd verdacht als je stickers moet ophangen om een stelling te poneren; meestal een teken dat je de bewuste stelling anders nooit zelf zou ontdekken.
Ik ken eigenlijk maar twee stickers die echt wel nuttig zijn : VTM- en Radio2-stickers. Als je die ziet op een auto, vooral in combinatie, kan je er van op aan dat je te maken hebt met te mijden chauffeurs…
Mjah, misschien moeten ze een wet invoeren, waarbij elke bestuurder verplicht is om zijn geprefereerde TV- en radiostation kenbaar te maken.