Hoera, hoera!
Vandaag over drie weken verhuizen Eveline en ik. En vanaf dan treed ik het pendelbestaan binnen. En zoals aangekondigd zal ik dat vouwfietsgewijs doen.
Die vouwfiets, dat is een Brompton geworden. En ik mocht hem deze week afhalen bij Fietsen Koen. Ik ben vanaf nu een Bromptoniaan, of hoe dat mensenras ook mag heten.
Voor foto’s heb ik nog geen tijd gehad, ik heb er zelfs nog maar twee beperkte testritten opzitten, maar dat volgt allemaal nog wel.
Ik heb van de gelegenheid ook gebruik gemaakt om mezelf een fietshelm aan te schaffen. Het is misschien geen zicht, maar het voelt alsof het geen overbodige luxe is, als je weet dat een collega van mij een tijdje geleden met zijn gloednieuwe vouwfiets een vooroverkanteling-met-vliegmaneuver-over-het-stuur gemaakt heeft, en daarbij zijn kaakbeen gebroken heeft. Veiligheid voor alles, en zo, en een gewaarschuwd man die er twee waard is, maar allee, toch heb ik maar één fietshelm gekocht.
En waarom uiteindelijk een Brompton, en niet bv. een A-bike zoals in de commentaren van het vorige artikel aangeprezen?
Goh… feeling. Een Brompton is het ideale compromis tussen supercompactheid en een stevige, zéér deftige fiets waarmee je hoge snelheden haalt.
Als er nog twijfelaars in de zaal zijn, dan heb ik nog twee linkjes voor u.
Want vroeg of laat trekken Eveline en ik weg uit ons appartementje, en zal ik niet meer op fietsafstand van mijn werk wonen, en word ik een pendelaar. En dan wil ik snel en flexibel transport van het station van mijn werk. Een vouwfiets dus – ik heb er al jàren zin in, en nu gaat het er eindelijk van komen.