Zoals vorige week al aangehaald, wil ik me zoveel mogelijk onthouden van politieke commentaren op deze blog. Alhoewel het serieus kriebelt na een verkiezingsuitslag als die van gisteren.
Maar het kriebelt vooral als ik de commentaren op alle andere blogs in mijn feedreader lees. Hoewel Vlaanderen gisteren heel rechts gestemd heeft, schreeuwt de hele blogosfeer zijn verontwaardiging uit voor deze verkiezingsuitslag, en de ontgoocheling voor de achteruitgang van paars.
Ik ben politicoloog, socioloog noch analist, maar ik vind dat op z’n minst opvallend. Hoe ik weinig tot geen reacties lees van mensen die blij zijn met de uitslag.
Dat kan vele verklaringen hebben.
- bloggend Vlaanderen is links
- ik heb een linkse selectie van blogs in mijn feedreader
- rechtse bloggers hullen zich in stilzwijgen omtrent hun politieke kleur
- linkse bloggers roepen het hardst
- de ontgoocheling bij links is groter dan de euforie bij rechts
- Vlaanderen heeft verkeerd gestemd
Ik heb er geen idee van welke van bovenstaande verklaringen correct is, maar ik vind het zeer curieus.
Ik ben nog curieuzer naar de komende coalitie-onderhandelingen. Want dat wordt een héél moeilijke puzzel, zeker als CD&V/NVA op z’n tweederde-meerderheid staat.
En ik ben supercurieus hoe de nieuwe regering het er zal afbrengen. Of het goed bestuur vage woorden blijven, of concrete daden worden. Ik geef ze het voordeel van de twijfel, en een eerlijke kans.
En tenslotte nog dit: de afscheidsspeech van Verhofstadt was zeer professioneel. Knap.
Hoedje af voor onze ex-premier, veel succes voor onze toekomstige.
‘t Is er aan te merken dat het zondag bolleke-kleur is. Ge kunt de krant niet meer open slaan, ‘t internet niet meer aanzetten, den tv niet meer beloeren of geen blog niet meer lezen, of er is wel een debat te zien, er is een artikel te lezen over dat debat, of een blogger geeft