Vandaag – woensdag – staat te lezen, in de krant – De Standaard -, dat er, ergens, een komma ontbreekt, in de wet, met als gevolg: een verkeerde interpretatie van die tekst – die wet. Of: hoe een leestekentje – een komma, in dit geval – een wereld van verschil kan maken!
Dit ‘verhaal’ heeft een duidelijke moraal: onderschat de kracht van leestekens niet! Een leesteken, zoals een punt, een komma, een puntkomma of een gedachtenstreep, is belangrijk – cruciaal! – voor communicatie – schriftelijke communicatie.
Het is – natuurlijk – allemaal de schuld van de S.M.S.-generatie. Dat jonge volkje – ja, u daar! – typt maar tekstberichtjes – weinig poëtisch, kan ik u vertellen – die van het ene G.S.M.-toestel naar het andere rondvliegen – niet letterlijk, met vleugeltjes a.h.w., maar figuurlijk, onzichtbaar door onze ether; aan de hand van stralingen. Die tekstberichtjes moeten compact zijn – beperkt in omvang – en snel ingetoetst kunnen worden. Daarbij wordt een turbo-taal – verbasterd Nederlands! – gebruikt, waarbij klinkers en leestekens – de betreurden! – de eerste slachtoffers zijn. En aldus, door toedoen van deze griezelige – wat zeg ik: afstotelijke! – S.M.S.-gewoontes, verliezen wij ons respect voor het gëeerde, en onderschatte, leesteken.
Maar! Daar kunnen wij met zijn allen – als blogosfeer, bijvoorbeeld – iets aan doen. Door u aan te sluiten bij de V.T.B.V.H.L. – de Vereniging Ter Bevordering Van Het Leesteken, als u het graag voluit geschreven ziet – en in uw blogberichten – of “commentaren”, voor mijn part – leestekens zo veelvuldig mogelijk te gebruiken, en alzo het leesteken – hoera! – in ere te herstellen.
Ikzelf draag alvast, zoals het hoort, mijn steentje bij, spreekwoordelijk alweer, met dit berichtje; het is doorspekt van punten, gedachtenstrepen, komma’s, dubbele punten, puntkomma’s en uitroeptekens.
Daarmee heb ik – naar mijn bescheiden mening – de belangrijkste op een rijtje staan, denk ik dan.
Of ben ik een arm, vergeten en eenzaam leesteken schromelijk aan het vergeten?
De puntkomma!
Ach nee, staat er toch in. 🙂
Af en toe – U lees het goed, zéker niet altijd – een accentje om wat nadruk te leggen kan absolúút geen kwaad. Persoonlijk, zónder mijn mening te willen òpdringen, want zo ben ik níet, vind ik dat zóiets màg, àls – en daar leg ik uitdrùkkelijk de nadruk op : àls – het met mate gebeurt.
Verder ben ik er nìet van overtuigd dat bovenstaande bewering – hieronder herhaald èn herleid tot haar elementairste vorm – zòndermeer zal aanzetten tot een hèrwaardering van het leesteken; er lijken ènkele woorden verdwénen te zijn (of dat dacht ik toch) :
Waarmede ik ook graag – uiteraard binnen het voorziene tijds- en plaatsbestek – een boompje wens óp te zetten over het herwaarderen van zinnen met een persoonsvorm én een onderwerp in de hóófdzin; hierboven vind ìk – U kan van mening verschillen, en met goed recht – enkel een allegaartje van bìjzinnen, die – versta me niet verkeerd – ook hun bestaansrecht hèbben en hòuden, maar die – ere wie ere toekomt – ook hun plaats in de wereld mòeten kennen.
Tot slot – we willen hierover niet hypocriet zijn – dient het toch gezegd dat alle alfanumerische letteren die de Schepper ons gegeven heeft de titel “leesteken” evenzeer verdienen, en uw oproep tot herwaardering van die minderheidsgroepering van leestekenen, hierboven opgelijst, hopelijks niet zal leiden tot een tekortdoening jegens die andere, harde, stille werkers van het schriftgebeuren, ook wel eens benoemd als “het alfabet en de cijfers”.
Waarvoor dank.
Oeps, daar ontbraken – wel degelijk – een paar woorden.
Wat betreft de accenten kan ik u eveneens alleen maar gelijk geven.
Het zou ook wel aardig zijn als jullie die klemtoontekens dan nog juist zouden gebruiken…
http://woordenlijst.org/leidraad/5/1/
Ik ben ook zo’n sms’ser maar geen echte turbotaler. Ik kan niet zonder leestekens, want zonder leestekens kan je simpelweg niet lezen. Let wel: overdaad schaadt, want bergen komma’s en gedachtenstrepen bevorderen de leesbaarheid niet echt heb ik de indruk…
Oh, maar dàt was toch niet de bedoeling; Karel wou enkel het veelvuldig gebruik aanmoedigen, of niet soms… ?
Uítèràárd!