Rechtzetting

Donderdag heb ik van verschillende kanten een link gekregen naar de site met de gratis fietslampjes – u kent hem wel. Omdat het me trof hoe makkelijk en zonder problemen mensen daar hun gegevens achterlaten en de actie delen via sociale media, wou ik graag uitleggen waarom je bij zo’n sites op je hoede moet zijn en heel erg moet stilstaan bij de gevolgen van het invullen van je gegevens. De invullers worden verleid door de belofte van de gratis lampjes en beseffen vaak niet wat voor hoeveelheid commerciële mails ze zich op de hals halen. Bovendien las ik op verschillende plaatsen getuigenissen van mensen die de beloofde cadeautjes bij gelijkaardige acties niet ontvangen hadden. Daarom besloot ik een artikel te schrijven op mijn eigen, persoonlijk blog waarin ik uitlegde waarop je allemaal moet letten, en hoe je kan weten wanneer je moet op je tellen passen bij het invullen van een website. Het artikel in kwestie hebt u vast gelezen.

Het artikel werd vrijdag opgepikt door diverse nationale media, en op die manier is het als een lopend vuurtje rondgegaan. De bezoekersaantallen van mijn website liegen er niet om.

Wat ik daarbij erg jammer vind, is dat de nieuwswebsites in kwestie weinig moeite genomen hebben om zelf wat aan bronnenonderzoek te doen, en mijn woorden verdraaid hebben – wellicht om er een beter verkopend journalistiek verhaal van te maken – en er zelf verdere conclusies aan geknoopt hebben. Ik citeer enkele titels van artikels:

• “Gratis fietslichtjes” blijkt gigantische internet-oplichterij
• Oplichters bieden gratis fietslichten aan op website
• Oplichters proberen slag te slaan met gratis fietslichten

In de artikels zelf worden er stukken van mijn blogartikel geciteerd, en wordt mijn naam genoemd. Op zich heb ik met dat laatste geen probleem, maar ik heb er wel een probleem mee dat in dezelfde artikels ook mijn werkgever en mijn functie genoemd werd, terwijl deze hier volledig irrelevant was. Mijn blogartikels schrijf ik uit persoonlijke naam, en deze hebben niets met mijn functie te maken. Enkele kranten hebben mij in een kwakkel op een bepaald moment zelfs “professor Karel Titeca” genoemd, hetgeen absoluut uit de lucht gegrepen is. Gelukkig heb ik al deze specifieke fouten vrij snel kunnen laten rechtzetten en hebben de kranten in kwestie mijn functie ook verwijderd, waarvoor mijn dank.

Wat overblijft is dat de site in kwestie in de nationale media er vlakaf van beschuldigd wordt één grote oplichterij te zijn, iets wat ik in mijn eigen artikel niet heb gesteld. Ik ben een privé-blogger met een kritische geest, die graag wat aan bewustmaking doet, en ik ben in mijn tekst van een aantal eigen veronderstellingen uitgegaan, maar ik wil mij niet uitgesproken hebben over het feit of GratisFietslicht.be er illegale activiteiten op nahoudt of niet. Ik heb gezegd in het artikel dat ik betwijfel dat de lichtjes effectief opgestuurd zullen worden, maar iedereen geniet het voordeel van de twijfel. Als de lampjes effectief opgestuurd worden naar de invullers, dan zijn ze wel degelijk legaal bezig. De invullers zijn daarbij akkoord gegaan met de zeer brede algemene voorwaarden van de site, en verklaren zich dus akkoord om commerciële e-mails te ontvangen van de partners van de site. Grote hoeveelheden e-mail die dus eventueel zouden volgen zijn legaal ook perfect gedekt.

Ik hoop van harte dat de vele invullers hun lampjes effectief zullen ontvangen, en dat zij zich vlot zullen kunnen uitschrijven van de commerciële e-mails die hen niet interesseren. Ik hoop ook dat al deze publieke aandacht voor enige bewustwording gezorgd heeft bij de vele duizenden lezers, en dat we met ons allen voorzichtig omspringen met de kleine lettertjes voor we iets ondertekenen. En ik hoop ook van harte dat we van nieuwswebsites ten allen tijde correcte informatie en bronnenonderzoek mogen blijven verwachten.