Ah, hoe is’t nog met den otto?

Berichtje in de mailbox, naar aanleiding van mijn thuiswerk-artikeltje van vanmorgen:

Aha, je overwoog om met de auto naar je werk te gaan. Is dus gerepareerd?

Oeps, volledig vergeten om een statusupdate van het auto-ongeval op de blog te geven, maar ja: onzen Olaf rijdt weer. Foto’s posten heeft weinig zin, want het is eigenlijk bijzonder proper gerepareerd, herspoten en al. En ge ziet er niets meer van.

Maar het mag wel deftig in orde zijn, want we hebben wel 3,5 weken zonder auto gezeten. 25 dagen zonder auto, omdat iemand in je gat rijdt zonder dat je er iets kan aan doen, ‘t is wreed. Het is een wreed spelletje van getrek met verzekering en expertise en garage geweest, maar bon, soit, ze zijn tot een vergelijk gekomen, het is gerepareerd, en wij hebben er nog niet al te veel miserie mee gehad.

Het enige wat ik nu nog eens moet bekijken, is een ambetant geklop dat ik tijdens het rijden van achteren hoor komen. Ik moet vanavond beslist eens checken of er toevallig geen technieker in mijn koffer opgesloten zit.

Nu, ondanks de reparatie vrees ik dat we toch aan de laatste maanden van ons autootje zitten. Hij heeft de laatste tijd nét iets te veel meegemaakt om nog veel langer over de Vlaamse wegen te scheuren, en dus tegen het eind van het jaar ten laatste zouden we graag een waardige vervanger hebben voor onze trouwe Olaf. Wordt dus zeker vervolgd.

En Eveline? Is die ook gerepareerd? Ja, best wel. De ergste last van de whiplash is over, enkel tijdens het rijden doet de nek nog wat pijn. Maar het raakt allemaal in orde, zoveel is duidelijk.

Dus spons erover en het hele voorval zo snel mogelijk vergeten…

Olaf de vroemkar!

One thought on “Ah, hoe is’t nog met den otto?”

  1. Hatelijk toch, altijd overal die banners die ons vanalles proberen aan te smeren.

    Bemerk, tijdens die 25 dagen zaten er wel twee verlengde weekends. Dat telt ook.

Reageer!