Zeteljacht

Maandag, brugdag. Eveline en ik hebben vandaag de brug geslaan tussen het weekend en 1 mei, en hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om een aantal boodschapjes te doen om ons voor te bereiden op onze nakende verhuis.

Zo zijn we vandaag ook op zeteljacht gegaan. Da’s geen spreekwoordelijke manier om te zeggen dat we aan politieke propagande hebben gedaan, maar gewoon letterlijk te nemen: we hebben onze karabijn genomen, we zijn naar het grote zetelbos gegaan, en we hebben daar proberen een schone zetel te schieten. Want in ons nieuwe huisje willen we wel wat comfort, en daar hoort een zetel bij.

In het zetelbos zijn we Zweedse degelijkheid tegengekomen, maar onder andere ook de Seats and Sofas. Waar – in onze ogen – heel wat slechte zetels stonden, en vooral ook heel wat dure zetels. Eén van de enige zetels die ons aanstond, was onbetaalbaar. Maar dat belette een opdringerige, verkoper niet om ons toch te komen lastig vallen met zijn bijzonder irritant gemompel. Ik heb niets tegen verkopers die hun werk proberen te doen, maar wel iets tegen dit type weekdieren die pretenderen je beste vriend te zijn, en het allerbeste met je voorhebben, en je daarom dit uit-zon-der-lij-ke aanbod doen.

Neen dank u, meneer. Of toch: dankuwel. Dankuwel om ons het ultieme argument te geven om uw winkel links te laten liggen en er nooit nog een voet binnen te zetten.

One thought on “Zeteljacht”

Reageer!