Scroefkes, vijzekes, hamerkes

Deze week zijn ze gearriveerd, onze nieuwe meubels. We hadden onze oude eethoek te koop gezet, en een nieuwe aangeschaft. De oude eethoek is ondertussen verkocht, en de nieuwe is deze week gearriveerd, en staat sinds gisteren volledig in elkaar: twee buffetkasten, een barkast, een tafel en zes stoelen. En we zijn er zeer tevreden van.

Waarmee onze verhuis ook zo goed als afgerond is. De laatste dozen kunnen uitgepakt worden (het gerief dat in die kasten moet), en de living is zoals ze moet zijn: met alle meubels en gordijnen. Tijd voor een nieuwe fotosessie dus, en die volgt zeer binnenkort. Ja, want eindelijk – na een lange stilte – heb ik mijn fototoestel weer ter hand genomen. Al heb ik daarover nog een ander verhaal, later deze week.

Ik moet zeggen dat ik na twee dagen meubels ineen draaien maar half mens meer ben. Mijn rug vermoordt mij en ik kan me met moeite nog bukken of Kobe op de arm houden. Maar het resultaat mag er wezen, en vooral… stiekem doe ik dat eigenlijk heel graag, meubels in elkaar steken. Da’s opbouwend werk dat meestal heel goed afloopt, dus dat geeft wel een bevredigend gevoel. Ik ben er ook verrassend precies in. Dus alle rugpijn ten spijt vind ik het eigenlijk aan een kant spijtig dat ze in elkaar zitten, en dat het puzzelwerk erop zit 🙂

En bij uitbreiding geldt dat eigenlijk voor alle kluswerk dat ik in de laatste maanden heb verricht. Ik heb de laatste vier maanden héél veel bijgeleerd over doe het zelven: ik heb (met de nodige hulp) muren afgebroken, plakwerk afgekapt, een douche uitgebroken, een bad helpen zetten, aan waterleidingen gewerkt, een vloer helpen leggen, een toilet gezet, muren en een plafond geplakt en uitgeplamuurd, leidingen gelegd, stopcontacten gestoken, lichtschakelaars vernieuwd, muren en plafonds geschilderd, ramen afgeschuurd, opgestopt en geschilderd, lampen opgehangen, en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Ik ging 2 tot 3 keer per week langs in de Gamma, en heb er ettelijke honderden euro’s gespendeerd.

Maar eigenlijk, als ge dat onder de knie begint te krijgen, is dat allemaal heel leuk om te doen. Geeft dat een goed gevoel, omdat ge iets aan het opbouwen zijt. Dus hoe slopend de afgelopen maanden ook waren, ik ga het ergens wel missen.

Dus als er iemand nog eens klusjes te doen heeft of meubels in elkaar te steken heeft, en er geen beginnen aan ziet: geef een seintje 🙂

5 thoughts on “Scroefkes, vijzekes, hamerkes”

  1. Da’s opbouwend werk dat meestal heel goed afloopt

    Ander opbouwend werk is minder goed afgelopen dan ?

    Dus als er iemand nog eens klusjes te doen heeft of meubels in elkaar te steken heeft, en er geen beginnen aan ziet: geef een seintje

    Dehaernestraat… ?

  2. Awel ik doe dat ook heel graag…
    Ik heb al eens gedacht om mij bij de uitgang van denikea te zetten met een bordje “te huur”.
    Ik snap ook niet wat andere mensen daae nu moeilijk aan vinden. Zo’n ikea dingske dat past ALTIJD en nooit heb ik daar iets tekort van. Ik heb geen ervaring met andere werken maar ikeameubelsinmekaarzetter, zou dat ook een beroep zijn ?

  3. hmmm… ik herinner mij een bepaald computermeubel…

    Hmmm, misschien moet ik mezelf corrigeren.
    Ik steek graag _deftige_ meubeltjes in mekaar 🙂

Reageer!